Psalms 30

30:1

Mi gloros Vin alte, ho Eternulo, Ĉar Vi levis min kaj Vi ne lasis miajn malamikojn triumfi super mi.

En salme, en sang ved husets innvielse, av David.

30:2

Ho Eternulo, mia Dio, mi vokis al Vi, Kaj Vi min sanigis.

Jeg vil ophøie dig, Herre, for du har dradd mig op og ikke latt mine fiender glede sig over mig.

30:3

Ho Eternulo, Vi ellevis el Ŝeol mian animon; Vi vivigis min, ke mi ne iru en la tombon.

Herre min Gud! jeg ropte til dig, og du helbredet mig.

30:4

Kantu al la Eternulo, ho Liaj piuloj, Kaj gloru Lian sanktan nomon.

Herre! du har ført min sjel op av dødsriket, du har kalt mig til live fra dem som farer ned i graven.

30:5

Ĉar nur momenton daŭras Lia kolero, Sed tutan vivon daŭras Lia favoro; Vespere povas esti ploro, Sed matene venos ĝojego.

Lovsyng Herren, I hans fromme, og pris hans hellige navn!

30:6

Kaj mi diris en la tempo de mia feliĉo: Mi neniam falos.

For et øieblikk varer hans vrede, en levetid hans nåde; om aftenen kommer gråt som gjest, og om morgenen er det frydesang.

30:7

Ho Eternulo, per Via favoro Vi starigis mian monton fortike; Sed kiam Vi kaŝis Vian vizaĝon, mi konfuziĝis.

Men jeg sa i min trygghet: Jeg skal ikke rokkes evindelig.

30:8

Al Vi, ho Eternulo, mi vokis, Kaj al la Eternulo mi preĝis:

Herre! ved din nåde hadde du grunnfestet mitt fjell; du skjulte ditt åsyn, da blev jeg forferdet.

30:9

Kion utilos mia sango, se mi iros en la tombon? Ĉu gloros Vin polvo? ĉu ĝi aŭdigos Vian veron?

Til dig, Herre, ropte jeg, og til Herren bad jeg ydmykelig:

30:10

Aŭskultu, ho Eternulo, kaj korfavoru min; Ho Eternulo, estu helpanto al mi.

Hvad vinning er der i mitt blod, i at jeg farer ned i graven? Mon støvet vil prise dig, vil det forkynne din trofasthet?

30:11

Vi anstataŭigis al mi mian plendon per danco; Vi deprenis de mi mian sakaĵon kaj zonis min per ĝojo,

Hør, Herre, og vær mig nådig! Herre, vær min hjelper!

30:12

Por ke mia animo kantu al Vi kaj ne silentiĝu. Ho Eternulo, mia Dio, eterne mi Vin gloros.

Du omskiftet min klage til dans for mig, du løste mine sørgeklær av mig og omgjordet mig med glede, forat min ære skal lovsynge dig og ikke tie. Herre min Gud! jeg vil prise dig evindelig.