Psalms 22

Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

Til sangmesteren; efter "Morgenrødens hind"; en salme av David.

Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

Min Gud! Min Gud! Hvorfor har du forlatt mig? Langt borte fra min frelse er min klages ord.

Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

Min Gud! Jeg roper om dagen, og du svarer ikke, og om natten, og jeg får ikke tie.

Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

Og du er dog hellig, du som troner over Israels lovsanger.

Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

Til dig satte våre fedre sin lit; de satte sin lit til dig, og du utfridde dem.

Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

Til dig ropte de, og de blev reddet; til dig satte de sin lit, og de blev ikke til skamme.

Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

Men jeg er en orm og ikke en mann, menneskers spott og folks forakt.

Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

Alle de som ser mig, spotter mig, vrenger munnen, ryster på hodet og sier:

Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

Sett din vei i Herrens hånd! Han skal redde ham, han skal utfri ham, siden han har behag i ham.

Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

Ja, du er den som drog mig frem av mors liv, som lot mig hvile trygt ved min mors bryst.

Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

På dig er jeg kastet fra mors liv; fra min mors skjød er du min Gud.

Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

Vær ikke langt borte fra mig! for trengselen er nær, og det er ingen hjelper.

Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

Sterke okser omringer mig, Basans okser kringsetter mig.

Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

De spiler op sin munn imot mig som en sønderrivende og brølende løve.

Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

Jeg er utøst som vann, og alle mine ben skiller sig at; mitt hjerte er som voks, smeltet midt i mitt liv.

Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

Min kraft er optørket som et potteskår, og min tunge henger fast ved mine gommer, og i dødens støv legger du mig.

Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

For hunder omringer mig, de ondes hop kringsetter mig; de har gjennemboret mine hender og mine føtter.

Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

Jeg kan telle alle mine ben; de ser til, de ser på mig med lyst.

Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

De deler mine klær mellem sig og kaster lodd om min kjortel.

Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

Men du? Herre, vær ikke langt borte, du min styrke, skynd dig å hjelpe mig!

Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

Redd min sjel fra sverdet, mitt eneste fra hunders vold!

Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

Frels mig fra løvens gap, og fra villoksenes horn - du bønnhører mig!

Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

Jeg vil kunngjøre ditt navn for mine brødre, midt i menigheten vil jeg love dig.

Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

I som frykter Herren, lov ham, all Jakobs ætt, ær ham, og frykt for ham, all Israels ætt!

Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

For han har ikke foraktet og ikke avskydd den elendiges elendighet og ikke skjult sitt åsyn for ham; men da han ropte til ham, hørte han.

La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

Fra dig utgår min pris i en stor forsamling; mine løfter vil jeg holde for deres øine som frykter ham.

Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

De saktmodige skal ete og bli mette; de som søker Herren, skal love ham; eders hjerte leve til evig tid!

Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

Alle jordens ender skal komme det i hu og vende om til Herren, og alle folkenes slekter skal tilbede for ditt åsyn.

Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

For riket hører Herren til, og han hersker over folkene.

Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

Alle jordens rikmenn skal ete og tilbede; for hans åsyn skal alle de bøie sig som stiger ned i støvet, og den som ikke kan holde sin sjel i live.

Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.

Efterkommerne skal tjene ham, der skal fortelles om Herren til efterslekten. De skal komme og kunngjøre hans rettferdighet for det folk som blir født, at han har gjort det.