Psalms 18

Mi varmege Vin amas, ho Eternulo, mia forteco!

Til sangmesteren; av Herrens tjener David, som talte denne sangs ord til Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd.

La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto, Mia Dio, mia forta Roko, kiun mi fidas, Mia ŝildo kaj la korno de mia savo, mia rifuĝejo.

Og han sa: Herre, jeg har dig hjertelig kjær, min styrke!

Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.

Herren er min klippe og min festning og min frelser; min Gud er min klippe, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg.

Ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Kaj torentoj pereigaj min teruris;

Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.

La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis, La retoj de la morto min atingis.

Dødens rep omspente mig, og fordervelsens strømmer forferdet mig.

En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi kriis; El Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio al Li atingis Liajn orelojn.

Dødsrikets rep omgav mig, dødens snarer overfalt mig.

Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la montoj ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.

I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for ham, til hans ører.

Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.

Da rystet og bevet jorden, og fjellenes grunnvoller skalv, og de rystet, for hans vrede var optendt.

Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren; Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.

Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.

Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.

Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.

El la mallumo Li faris al Si kovron, Tendon Li faris ĉirkaŭ Si el la mallumo de la akvo, densaj nuboj.

Og han fór på kjeruber og fløi, og han fór hastig frem på vindens vinger.

De la brilo antaŭ Li, tra Liaj densaj nuboj, Flugis hajlo kaj brulantaj karboj.

Han gjorde mørke til sitt dekke, rundt omkring sig til sitt skjul, mørke vann, tykke skyer.

Kaj la Eternulo ektondris en la ĉielo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon; Hajlon kaj brulantajn karbojn.

Frem av glansen foran ham fór hans skyer frem, hagl og gloende kull.

Li ĵetis Siajn sagojn, kaj dispelis ilin; Ĵetis multajn fulmojn, kaj konfuzis ilin.

Og Herren tordnet i himmelen, den Høieste lot sin røst høre, hagl og gloende kull.

Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la akvoj, Kaj nudiĝis la fundamentoj de la universo, De Via minaca voĉo, ho Eternulo, De la kolera spirado de Via nazo.

Og han utsendte sine piler og spredte dem omkring - lyn i mengde og forvirret dem.

Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;

Da kom vannenes strømmer til syne, og jordens grunnvoller blev avdekket ved din trusel, Herre, for din neses åndepust.

Li savas min de mia potenca malamiko, Kaj de miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.

Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.

Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.

Han fridde mig ut fra min sterke fiende og fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.

Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.

De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.

La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.

Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.

Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.

Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.

Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.

For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud.

Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.

For alle hans lover hadde jeg for øie, og hans bud lot jeg ikke vike fra mig.

Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ la pureco de miaj manoj antaŭ Liaj okuloj.

Og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.

Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia,

Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter mine henders renhet for hans øine.

Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.

Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise mann viser du dig rettvis,

Ĉar humilan popolon Vi helpas, Sed altajn okulojn Vi malaltigas.

mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.

Ĉar Vi lumigas mian lumilon; La Eternulo, mia Dio, lumigas mian mallumon.

For du frelser elendige folk, og du fornedrer høie øine.

Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron, Kaj kun mia Dio mi transsaltas muron.

For du lar min lampe skinne; Herren min Gud opklarer mitt mørke.

La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.

For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, og ved min Gud springer jeg over murer.

Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?

Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.

Tiu Dio, kiu ĉirkaŭzonas min per forto Kaj perfektigas mian vojon;

For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe, uten vår Gud?

Kiu similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj;

Den Gud som omgjorder mig med kraft og gjør min vei fri for støt,

Kiu instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.

som gir mig føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider,

Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via dekstra mano subtenas min, Kaj Via favoro min grandigas.

som oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.

Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.

Og du gir mig din frelse til skjold, og din høire hånd støtter mig, og din mildhet gjør mig stor.

Mi persekutas miajn malamikojn, kaj mi atingas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.

Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.

Mi ilin frakasas, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.

Jeg forfølger mine fiender og når dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.

Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.

Jeg knuser dem, så de ikke makter å reise sig; de faller under mine føtter.

Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.

Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.

Ili krias, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.

Og mine fiender lar du vende mig ryggen, og mine avindsmenn utrydder jeg.

Mi disflugigas ilin, kiel polvon laŭ la vento; Kiel stratan koton mi ilin forĵetas.

De roper, men der er ingen frelser - til Herren, men han svarer dem ikke.

Vi savas min de popola tumulto; Vi faras min ĉefo de la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.

Og jeg knuser dem som støv for vinden, jeg tømmer dem ut som søle på gatene.

Per atentaj oreloj ili obeas min; Aligentuloj respektegas min.

Du redder mig fra folkekamper, du setter mig til hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenmer, tjener mig.

Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.

Bare de hører om mig, blir de mig lydige; fremmede kryper for mig.

Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Kaj alte glorata estu la Dio de mia savo:

Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.

Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn,

Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses Gud,

Kiu savas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.

den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,

Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.

som frir mig ut fra mine fiender; ja, over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.

Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.

Derfor vil jeg prise dig iblandt hedningene, Herre, og lovsynge ditt navn. Han gjør frelsen stor for sin konge, han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.