Proverbs 8

Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?
Hør, visdommen roper, og forstanden lar sin røst høre.
Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.
Oppe på hauger ved veien står hun, der hvor stiene møtes;
Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:
ved siden av portene, ved byens utgang, i inngangen til portene roper hun høit:
Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:
Til eder, I menn, roper jeg, og min røst lyder til menneskenes barn.
Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.
Lær klokskap, I enfoldige, og lær forstand, I uforstandige!
Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.
Hør! Om store ting taler jeg, og jeg oplater mine leber med rettvishet;
Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.
min tunge taler sannhet, og ugudelighet er en vederstyggelighet for mine leber.
Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.
Alle min munns ord er rette, det er intet falskt eller vrangt i dem.
Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.
De er alle sammen likefremme for den forstandige og rette for dem som har funnet kunnskap.
Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.
Ta imot min tilrettevisning istedenfor sølv, og ta imot kunnskap fremfor utsøkt gull!
Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.
For visdom er bedre enn perler, og ingen skatt kan lignes med den.
Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.
Jeg, visdommen, har klokskap i eie, og jeg forstår å finne kloke råd.
Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.
Å frykte Herren er å hate ondt; stolthet og overmot, ond ferd og en falsk munn hater jeg.
De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.
Mig tilhører råd og sann innsikt, jeg er forstand, mig hører styrke til.
Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.
Ved mig regjerer kongene, og ved mig fastsetter fyrstene hvad rett er.
Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.
Ved mig styrer herskerne og høvdingene, alle dommere på jorden.
Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.
Jeg elsker dem som elsker mig, og de som søker mig, skal finne mig.
Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.
Hos mig er rikdom og ære, gammelt arvegods og rettferdighet.
Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.
Min frukt er bedre enn gull, ja det fineste gull, og den vinning jeg gir, er bedre enn utsøkt sølv.
Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;
På rettferds vei vandrer jeg, midt på rettens stier;
Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.
derfor gir jeg dem som elsker mig, sann rikdom til arv og fyller deres forrådskammere.
La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.
Herren skapte mig som sitt første verk, før sine andre gjerninger, i fordums tid.
Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.
Fra evighet er jeg blitt til, fra først av, før jorden var.
Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.
Da avgrunnene ennu ikke var til, blev jeg født, da der ennu ikke fantes kilder fylt med vann.
Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;
Før fjellene blev senket ned, før haugene blev til, blev jeg født,
Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.
før han hadde skapt jord og mark og jorderikes første muldklump.
Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,
Da han bygget himmelen, var jeg der, da han slo hvelving over avgrunnen.
Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,
Da han festet skyene oventil, da han bandt avgrunnens kilder,
Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:
da han satte grense for havet, så vannene ikke går lenger enn han byder, da han la jordens grunnvoller -
Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.
da var jeg verksmester hos ham, og jeg var hans lyst dag efter dag, jeg lekte alltid for hans åsyn;
Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.
jeg lekte på hele hans vide jord, og min lyst hadde jeg i menneskenes barn.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.
Og nu, barn, hør på mig! Salige er de som følger mine veier.
Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.
Hør på min tilrettevisning og bli vise og forakt den ikke!
Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.
Salig er det menneske som hører på mig, så han våker ved mine dører dag efter dag og vokter mine dørstolper.
Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.
For den som finner mig, finner livet og får nåde hos Herren.
Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.
Men den som ikke finner mig, skader sig selv; alle de som hater mig, elsker døden.