Proverbs 27

Ne fanfaronu pri la morgaŭa tago; Ĉar vi ne scias, kion naskos la tago.

Ros dig ikke av den dag imorgen, for du vet ikke hvad dagen vil føde!

Alia vin laŭdu, sed ne via buŝo; Fremdulo, sed ne viaj lipoj.

La en annen rose dig og ikke din egen munn, en fremmed og ikke dine egne leber!

Peza estas ŝtono, kaj sablo estas ŝarĝo; Sed kolero de malsaĝulo estas pli peza ol ambaŭ.

Stenen er tung, og sanden veier meget, men dårens harme er tyngre enn begge.

Kolero estas kruelaĵo, kaj furiozo estas superakvego; Sed kiu sin tenos kontraŭ envio?

Vrede er fryktelig, og harme er som en flom; men hvem kan stå sig mot avind?

Pli bona estas riproĉo nekaŝita, Ol amo kaŝita.

Åpenlys irettesettelse er bedre enn kjærlighet som skjules.

Fidelkoraj estas la batoj de amanto; Sed tro multaj estas la kisoj de malamanto.

Trofaste er vennens slag, men troløse er fiendens kyss.

Sata animo malŝatas mieltavolon, Sed por malsata animo ĉio maldolĉa estas dolĉa.

Den mette vraker honning, men for den sultne er alt bittert søtt.

Kiel birdo, kiu forlasis sian neston, Tiel estas homo, kiu forlasis sian lokon.

Lik en spurv som flyver omkring borte fra sitt rede, er en mann som vanker om borte fra sitt hjem.

Oleo kaj odorfumaĵo ĝojigas la koron, Kaj la konsilo de amiko estas dolĉaĵo por la animo.

Olje og røkelse gleder hjertet, og likeså en venns ømhet og opriktige råd.

Ne forlasu vian amikon kaj la amikon de via patro, Kaj en la domon de via frato ne iru en la tago de via mizero; Pli bona estas najbaro proksima, ol frato malproksima.

Forlat ikke din venn og din fars venn, og kom ikke i din brors hus den dag du er i nød! En granne nær ved er bedre enn en bror langt borte.

Estu saĝa, mia filo, kaj ĝojigu mian koron; Kaj mi havos kion respondi al mia insultanto.

Vær vis, min sønn, og gled mitt hjerte, så jeg kan svare den som håner mig!

Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.

Den kloke ser ulykken og skjuler sig; de uerfarne går videre og må bøte.

Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaĵon.

Ta hans klær, han har gått i borgen for en annen, og ta pant av ham for en fremmed kvinnes skyld!

Kiu frue matene benas sian proksimulon per laŭta voĉo, Tiu estos opiniata malbenanto.

Den som velsigner sin venn med høi røst tidlig om morgenen, ham skal det regnes som en forbannelse.

Defluilo en pluva tago Kaj malpacema edzino estas egalaj.

Et stadig takdrypp på en regndag og en trettekjær kvinne ligner hverandre.

Kiu ŝin retenas, tiu retenas venton Kaj volas kapti oleon per sia dekstra mano.

Den som holder på henne, holder på vind, og hans høire hånd griper i olje.

Fero akriĝas per fero, Kaj homon akrigas la rigardo de lia proksimulo.

Jern skjerpes ved jern, og en mann slipes ved å omgås andre.

Kiu gardas figarbon, tiu manĝos ĝiajn fruktojn; Kaj kiu gardas sian sinjoron, tiu estos honorata.

Den som passer sitt fikentre, får ete dets frukt, og den som tar vare på sin herre, blir æret.

Kiel en la akvo vizaĝo speguliĝas al vizaĝo, Tiel la koro de homo estas kontraŭ alia koro.

Likesom ansikt speiler sig mot ansikt i vannet, så finner det ene menneske sitt hjerte igjen hos det andre.

Ŝeol kaj la abismo neniam satiĝas; Kaj ankaŭ la okuloj de homo neniam satiĝas.

Dødsriket og avgrunnen blir ikke mette, og menneskenes øine blir heller ikke mette.

Kiel fandujo por arĝento kaj forno por oro, Tiel estas por homo la buŝo de lia laŭdanto.

Digel er for sølv og ovn for gull, og en mann prøves efter det han roser.

Se vi pistos malsaĝulon en pistujo inter griaĵo, Lia malsaĝeco de li ne apartiĝos.

Om du støter dåren i morteren med støteren midt iblandt grynene, så viker hans dårskap allikevel ikke fra ham.

Bone konu viajn ŝafojn, Atentu viajn brutarojn.

Du bør nøie kjenne dine fårs utseende; ha omsorg for din buskap!

Ĉar riĉeco ne daŭras eterne, Kaj krono ne restas por ĉiuj generacioj.

For gods varer ikke til evig tid, og en krone ikke gjennem alle slekter.

Aperas herbo, montriĝas verdaĵo, Kaj kolektiĝas kreskaĵoj de la montoj.

Når høiet er borte, og det unge gress kommer til syne, og fjellgresset samles inn,

Ŝafidoj estas, por vesti vin, Kaj kaproj, por doni al vi la eblon aĉeti kampon.

så har du lam til klær og bukker til å kjøpe aker for,

Estas sufiĉe da kaprina lakto, por nutri vin, por nutri vian domon, Kaj por subteni la vivon de viaj servantinoj.

og du har gjetemelk nok til føde for dig og ditt hus og til livsophold for dine piker.