Proverbs 19

Pli bona estas malriĉulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbuŝulo kaj malsaĝulo.

Bedre er en fattig som vandrer i ustraffelighet, enn en mann med falske leber, som tillike er en dåre.

Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.

Også den som ikke bruker omtanke, går det ille, og den som er for snar på foten, treder feil.

Malsaĝeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.

Menneskets egen dårskap ødelegger hans vei, men i sitt hjerte vredes han på Herren.

Riĉeco donas multon da amikoj; Sed malriĉulo estas forlasata de sia amiko.

Rikdom skaper mange venner, den fattige blir skilt fra sin venn.

Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne saviĝos.

Et falskt vidne skal ikke bli ustraffet, og den som taler løgn, skal ikke komme unda.

Multaj serĉas favoron de malavarulo; Kaj ĉiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.

Mange smigrer for den gavmilde, og enhver er venn med den som er rundhåndet.

Ĉiuj fratoj de malriĉulo lin malamas; Tiom pli malproksimiĝas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.

Den fattiges frender hater ham alle; enda mere holder hans venner sig borte fra ham. Han jager efter ord som ikke er å finne.

Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas saĝon, tiu trovas bonon.

Den som vinner forstand, elsker sitt liv; den som holder fast ved visdom, finner lykke.

Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.

Et falskt vidne skal ikke bli ustraffet, og den som taler løgn, skal omkomme.

Al malsaĝulo ne konvenas agrablaĵo; Ankoraŭ malpli konvenas al sklavo regi super princoj.

Vellevnet høver ikke for en dåre, enda mindre høver det for en træl å herske over fyrster.

Saĝo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.

Et menneskes klokskap gjør ham langmodig, og det er hans ære at han overser krenkelser.

Kiel kriego de leono estas la kolero de reĝo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.

En konges vrede er som løvens brøl, men hans yndest som dugg på urter.

Pereo por sia patro estas malsaĝa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.

En uforstandig sønn er bare til ulykke for sin far, og en kvinnes tretter er et stadig takdrypp.

Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed saĝa edzino estas de la Eternulo.

Hus og gods er en arv fra foreldre, men en forstandig kvinne er en gave fra Herren.

Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.

Dovenskap senker i dyp søvn, og den late skal hungre.

Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.

Den som holder budet, holder sig selv i live; den som ikke akter på sin ferd, skal miste sitt liv.

Kiu kompatas malriĉulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.

Den som forbarmer sig over den fattige, låner til Herren, og Herren skal gjengjelde ham hans velgjerning.

Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.

Tukt din sønn, for det er ennu håp; men la dig ikke drive til å drepe ham!

Koleranto devas esti punata; Ĉar se vi lin indulgos, li fariĝos ankoraŭ pli kolerema.

Den hvis vrede er stor, bør bøte; for dersom du hjelper ham, får du gjøre det atter og atter.

Aŭskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu saĝa.

Hør på råd og ta imot tukt, så du kan bli vis til slutt!

Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.

Det er mange tanker i en manns hjerte, men Herrens råd skal få fremgang.

Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malriĉulo, ol homo mensogema.

Et menneskes miskunnhet er hans glede, og en fattig er lykkeligere enn en stormann som lyver.

Timo antaŭ la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.

Herrens frykt fører til liv, og mett får en gå til hvile uten å bli hjemsøkt med ulykke.

Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj eĉ al sia buŝo li ĝin ne relevas.

Den late stikker sin hånd i fatet, men fører den ikke engang tilbake til sin munn.

Se vi batos blasfemanton, sensciulo fariĝos atenta; Se oni punas saĝulon, li komprenas la instruon.

Slå spotteren, så vil den uforstandige bli klok; vis den forstandige til rette, så vil han komme til innsikt og kunnskap.

Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.

Den som bruker vold mot sin far og jager sin mor bort, er en dårlig, en skamløs sønn.

Ĉesu, mia filo, aŭskulti admonon Kaj tamen dekliniĝi de la vortoj de la instruo.

Hold op, min sønn, med å høre på formaning, når du allikevel bare forviller dig bort fra kunnskaps ord!

Fripona atestanto mokas juĝon; Kaj la buŝo de malvirtuloj englutas maljustaĵon.

Et ugudelig vidne spotter det som rett er, og de gudløses munn sluker urett.

La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsaĝuloj.

Straffedommer er fastsatt for spotterne og pryl for dårers rygg.