Proverbs 17

Pli bona estas seka peco da pano, sed kun trankvileco, Ol domo plena de viando, kun malpaco.

Bedre et stykke tørt brød med ro og fred enn et hus fullt av slakt med trette.

Saĝa sklavo regos super filo hontinda, Kaj dividos heredon kune kun fratoj.

En klok tjener får råde over en dårlig sønn, og iblandt brødrene får han del i arven.

Fandujo estas por arĝento, kaj forno por oro; Sed la korojn esploras la Eternulo.

Der er digel for sølv og ovn for gull; men den som prøver hjertene, er Herren.

Malbonfaranto obeas malbonajn buŝojn; Malveremulo atentas malpian langon.

Den onde akter på ondskaps lebe; løgneren lytter til ødeleggelses tunge.

Kiu mokas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno.

Den som spotter den fattige, håner hans skaper; den som gleder sig over ulykke, skal ikke bli ustraffet.

Nepoj estas krono por maljunuloj; Kaj gloro por infanoj estas iliaj gepatroj.

De gamles krone er barnebarn, og barns pryd er deres fedre.

Al malsaĝulo ne konvenas alta parolado, Kaj ankoraŭ malpli al nobelo mensogado.

Det sømmer sig ikke for dåren å tale store ord, enn mindre for den høibårne å tale løgn.

Donaco estas juvelo en la okuloj de sia mastro; Kien ajn li sin turnos, li sukcesos.

Gave er en edelsten i dens øine som får den; hvor den kommer, gjør den lykke.

Kiu kovras kulpon, tiu serĉas amikecon; Sed kiu reparolas pri la afero, tiu disigas amikojn.

Den som dekker over overtredelse, søker kjærlighet; men den som ripper op en sak, skiller venn fra venn.

Pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, Ol cent batoj ĉe malsaĝulo.

Skjenn virker bedre på den forstandige enn hundre slag på dåren.

Malbonulo serĉas nur ribelon; Sed terura sendato estos sendita kontraŭ lin.

En ond manns hu står bare til gjenstridighet, og en ubarmhjertig engel sendes imot ham.

Pli bone estas renkonti ursinon, al kiu estas rabitaj ĝiaj infanoj, Ol malsaĝulon kun lia malsaĝeco.

Bedre for en mann å møte en bjørn som ungene er tatt fra, enn en dåre i hans dårskap.

Kiu redonas malbonon por bono, El ties domo ne malaperos malbono.

Den som gjengjelder godt med ondt, fra hans hus skal ulykken ikke vike.

La komenco de malpaco estas kiel liberigo de akvo; Antaŭ ol ĝi tro vastiĝis, forlasu la malpacon.

Å begynne trette er som å åpne for vann; la da tretten fare, før den blir for voldsom!

Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.

Den som frikjenner en ugudelig, og den som domfeller en rettferdig, de er begge to en vederstyggelighet for Herren.

Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?

Hvad hjelper penger i dårens hånd til å kjøpe visdom, siden han er uten forstand?

En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.

En venn elsker alltid, og en bror fødes til hjelp i nød.

Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

Et menneske som ikke har forstand, gir håndslag og går i borgen hos sin næste.

Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.

Den som elsker trette, elsker synd; den som gjør sin dør høi, søker sin egen undergang.

Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.

Den som er falsk i hjertet, finner intet godt, og den som er vrang i sin tale, faller i ulykke.

Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.

Den som har en narr til sønn, får sorg av ham; en dåres far har ingen glede.

Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.

Et glad hjerte gir god lægedom, men et nedslått mot tar margen fra benene.

Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

Den ugudelige tar gaver ut av barmen for å bøie rettens gang.

Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.

Den forstandige har visdommen for øie, men dårens øine er ved jordens ende.

Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.

En uforstandig sønn er en gremmelse for sin far og en bitter sorg for henne som fødte ham.

Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

Å straffe også den rettferdige er ikke godt; å slå edle menn er tvert imot all rett.

Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.

Den som er sparsom med sine ord, er klok, og den koldsindige er en forstandig mann.

Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.

Også dåren aktes for klok når han tier, for vis når han holder sine leber lukket.