Job 38

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Og Herren svarte Job ut av et stormvær og sa:

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

Hvem er han som formørker mitt råd med ord uten forstand?

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Nuvel, omgjord dine lender som en mann! Så vil jeg spørre dig, og du skal lære mig.

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Hvor var du da jeg grunnfestet jorden? Si frem hvis du vet det!

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Hvem fastsatte vel dens mål? Vet du det? Eller hvem spente målesnor ut over den?

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

Hvor blev dens støtter rammet ned, eller hvem la dens hjørnesten,

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

mens alle morgenstjerner jublet, og alle Guds sønner ropte av fryd?

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

Og hvem lukket for havet med dører, da det brøt frem og gikk ut av mors liv,

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

da jeg gjorde skyer til dets klædebon og skodde til dets svøp

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

og merket av en grense for det og satte bom og dører

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

og sa: Hit skal du komme og ikke lenger, her skal dine stolte bølger legge sig?

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

Har du i dine dager befalt morgenen å bryte frem, har du vist morgenrøden dens sted,

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

forat den skulde gripe fatt i jordens ender, og de ugudelige rystes bort fra den?

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

Jorden tar da form likesom ler under seglet, og tingene treder frem som et klædebon,

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

og de ugudelige unddras sitt lys, og den løftede arm knuses.

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Er du kommet til havets kilder, og har du vandret på dypets bunn?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Har dødens porter vist sig for dig, og har du sett dødsskyggens porter?

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Har du sett ut over jordens vidder? Si frem dersom du kjenner alt dette!

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

Hvor er veien dit hvor lyset bor? Og mørket - hvor er dets sted,

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

så du kunde hente det frem til dets område, så du kjente stiene til dets hus?

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Du vet det vel; dengang blev du jo født, og dine dagers tall er stort.

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

Er du kommet til forrådskammerne for sneen, og har du sett forrådshusene for haglet,

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

som jeg har opspart til trengselens tid, til kampens og krigens dag?

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Hvad vei følger lyset når det deler sig, og østenvinden når den spreder sig over jorden?

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

Hvem har åpnet renner for regnskyllet og vei for lynstrålen

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

for å la det regne over et øde land, over en ørken hvor intet menneske bor,

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

for å mette ørk og øde og få gressbunnen til å gro?

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Har regnet nogen far? Eller hvem har avlet duggens dråper?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Av hvis liv er vel isen gått frem, og himmelens rim - hvem fødte det?

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Vannet blir hårdt som sten, og havets overflate stivner.

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Kan du knytte Syvstjernens bånd, eller kan du løse Orions lenker?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

Kan du føre Dyrekretsens stjernebilleder frem i rette tid, og Bjørnen med dens unger - kan du styre deres gang?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Kjenner du himmelens lover? Fastsetter du dens herredømme over jorden?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Kan din røst nå op til skyen, så en flom av vann dekker dig?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Kan du sende ut lynene, så de farer avsted, så de sier til dig: Se, her er vi?

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Hvem har lagt visdom i de mørke skyer, eller hvem har lagt forstand i luftsynet?

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

Hvem teller skyene med visdom, og himmelens vannsekker - hvem heller vannet ut av dem,

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

når støvet flyter sammen til en fast masse, og jordklumpene henger fast ved hverandre?

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?