Job 32

Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.

De tre menn svarte ikke Job mere, fordi han var rettferdig i sine egne øine.

Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

Da optendtes Elihus vrede - han stammet fra Bus og var sønn av Barak'el, av Rams ætt. Mot Job optendtes hans vrede, fordi han holdt sig selv for å være rettferdig for Gud,

kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

og mot hans tre venner optendtes hans vrede, fordi de ikke fant noget svar og allikevel dømte Job skyldig.

Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.

Elihu hadde ventet med å tale til Job, fordi de andre var eldre av år enn han.

Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

Da nu Elihu så at det ikke var noget svar i de tre menns munn, da optendtes hans vrede.

Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

Så tok da Elihu, sønn av Barak'el, busitten, til orde og sa: Jeg er ung av år, og I er gråhårede; derfor holdt jeg mig tilbake og torde ikke uttale for eder hvad jeg vet.

Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.

Jeg tenkte: La alderen tale og de mange år forkynne visdom!

Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

Dog, det er menneskets ånd og den Allmektiges åndepust som gjør forstandig.

Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,

De gamle er ikke alltid vise, ikke alltid forstår oldinger hvad rett er.

Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Derfor sier jeg: Hør nu på mig! Også jeg vil uttale hvad jeg vet.

Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.

Jeg ventet på eders ord, jeg lyttet efter forstandig tale fra eder, mens I grundet på hvad I skulde si.

Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

Jeg gav akt på eder; men det var ingen av eder som gjendrev Job, ingen som svarte på hans ord.

Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.

Si ikke: Vi har funnet visdom hos ham; bare Gud kan få bukt med ham, ikke noget menneske!

Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

Han har jo ikke rettet sin tale mot mig, og med eders ord vil jeg ikke svare ham.

Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

De er forferdet og svarer ikke mere; ordene er blitt borte for dem.

Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,

Skal jeg vente, fordi de ikke taler, fordi de står der og ikke svarer mere?

Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Også jeg vil nu svare for min del; også jeg vil uttale hvad jeg vet.

Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

For jeg er full av ord; ånden i mitt indre driver mig.

Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

Mitt indre er som innestengt vin; som nyfylte skinnsekker vil det revne.

Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.

Jeg vil tale, så jeg kan få luft; jeg vil åpne mine leber og svare.

Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

Jeg vil ikke ta parti for nogen, og jeg vil ikke smigre for noget menneske;

Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.

for jeg forstår ikke å smigre; ellers kunde min skaper lett rykke mig bort.