Job 18

Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Da tok Bildad fra Suah til orde og sa:

Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

Når vil I dog engang sette en grense for eders ord? Bli først forstandige, så kan vi tale sammen.

Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

Hvorfor er vi aktet som fe? Hvorfor er vi urene i eders øine?

Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

Å du som sønderriver dig selv din vrede! Mon jorden for din skyld skal lates øde, og en klippe rokkes fra sitt sted?

La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

Like fullt skal den ugudeliges lys utslukkes, og hans ilds lue skal ikke skinne.

La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

Lyset skal formørkes i hans telt og hans lampe utslukkes over ham.

Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

Hans kraftige skritt skal bli innsnevret, og hans eget råd styrte ham;

Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

for han kommer inn i et garn med sine føtter, og han vandrer på et nett.

La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

En snare griper om hans hæl, et rep tar fatt i ham.

Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

Skjult i jorden er det garn han fanges i, og fellen ligger på hans vei.

De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

Redsler forferder ham rundt om og jager ham hvor han setter sin fot.

Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

Av sult blir hans kraft fortært, og ulykke står ferdig ved hans side.

Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

Hans hud fortæres stykke for stykke, dødens førstefødte fortærer hans lemmer.

Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

Han rives bort fra sitt telt, som han setter sin lit til, og du lar ham dra avsted til redslenes konge.

Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

Folk som ikke hører ham til, bor i hans telt; det strøes svovel over hans bosted.

Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

Nedentil tørkes hans røtter bort, og oventil visner hans grener.

La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

Hans minne er blitt borte i landet, og hans navn nevnes ikke mere ute på marken.

Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

Han støtes fra lys ut i mørke, han jages bort fra jorderike.

Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

Han har ikke barn og ikke efterkommere blandt sitt folk, og det finnes ingen i hans boliger som har sloppet unda.

La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

Over hans dag forferdes de som bor i Vesten, og de som bor i Østen, gripes av redsel.

Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.

Just således går det med den urettferdiges boliger, og således med hjemmet til den som ikke kjenner Gud.