Psalms 83

Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

He waiata, he himene, na Ahapa. E te Atua, kei wahangu koe, kei whakarongo puku, kei ata noho, e te Atua.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

He mea hoki, tenei ou hoariri te ngangau nei, a kua ara nga matenga o te hunga e kino ana ki a koe.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Kua ata ngarahu ratou ki tau iwi, e whakatakoto korero ana hoki ratou mo au mea huna.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Kua mea nei ratou, Tena, tatou ka huna i a ratou, kia kore ai tena iwi; kia kaua ai hoki e maharatia te ingoa o Iharaira a muri ake nei.

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

Kua kotahi to ratou ngakau i a ratou e runanga ana: kua whakatakoto ratou he tikanga kino ki a koe;

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Ko nga teneti o Eroma, o nga Ihimaeri, o Moapa, o nga Hakarini;

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

A Kepara, a Amona, a Amareke, nga Pirihitini, me nga tangata o Taira:

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. Sela.

Kua uru hoki a Ahiria ki roto ki a ratou; kua awhinatia e ratou nga tamariki a Rota. (Hera.

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Peratia ratou me Miriana: me Hihera, me Iapini, i te awa i Kihona:

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

I mate nei ki Eneroro, i waiho nei hei whakawairakau mo te whenua.

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Kia rite o ratou rangatira ki a Orepe raua ko Teepe, ae, o ratou ariki katoa hoki ki a Tepa raua ko Taramuna;

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Mo ratou i mea, Tatou ka tango i nga kainga o te Atua mo tatou.

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

E toku Atua, meinga ratou kia rite ki te awhiowhio puehu, ki te papapa e puhia ana e te hau.

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Kia rite ki te ahi e kai ana i te ngahere, ki te mura hoki e toro ai nga maunga;

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Kia pera te whai o tau awha i a ratou, tau whakaohorere hoki i a ratou ki tau paroro.

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Whakakiia o ratou kanohi ki te whakama: kia rapu ai ratou ki tou ingoa, e Ihowa.

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Kia whakama, kia ohorere ratou ake ake; ae, kia numinumi ratou, kia ngaro hoki.

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

Kia matau ai ratou, ko koe anake, ko Ihowa nei tou ingoa, te Runga Rawa i te whenua katoa.