Psalms 107

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
Whakawhetai ki a Ihowa, he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
Kia pena ano te korero a te hunga i hokona e Ihowa, i hokona nei e ia i roto i te ringa o te hoariri;
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
I kohikohia nei i nga whenua, i te rawhiti, i te uru, i te raki, i te tonga.
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
I haereere ratou i te koraha i te wahi mokemoke, te kitea tetahi pa hei nohoanga.
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
I matekai ratou, i matewai: hemo noa to ratou wairua i roto i a ratou.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Na ka tangi ratou ki a Ihowa i to ratou pouri: a whakaorangia ana ratou e ia i o ratou mate.
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
A arahina ana e ia ra te ara tika; kia haere ai ki te pa hei nohoanga.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
E whakamakonatia ana hoki e ia te wairua hiahia: ko te wairua hiakai, whakakiia ana e ia ki te pai.
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
Ko te hunga i noho i te pouri, i te atarangi o te mate: he mea here ki te mamae, ki te rino;
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
Mo ratou i tutu ki nga kupu a te Atua, i whakahawea ki te whakaaro o te Runga Rawa;
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
Koia i pehia iho ai e ia o ratou ngakau ki te mahi: hinga iho ratou, kahore hoki he kaiawhina.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Na ka tangi ratou ki a Ihowa i to ratou pouri; a ka whakaorangia ratou e ia i o ratou mate.
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
Whakaputaina mai ana ratou e ia i te pouri, i te atarangi o te mate; motumotuhia ana o ratou here.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
Kua tukitukia hoki e ia nga tatau parahi: kua tapahia e ia nga tutaki rino, motu rawa.
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
Ko nga kuware, na a ratou mahi tutu, na o ratou kino, i pakia ai ratou.
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
Ka wetiweti to ratou wairua ki nga kai katoa; a ka whakatata ratou ki nga kuwaha o te mate.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Na ka tangi ki a Ihowa i to ratou pouri, a ka whakaorangia ratou e ia i o ratou mate.
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
Tukua mai ana e ia tana kupu, a rongoatia ana ratou: a whakaputaina ana ratou i o ratou ngaromanga.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
Kia tukua ano e ratou te whakahere, ara te whakamoemiti; kia whakapuaki i ana mahi i runga i te hari.
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
Ko te hunga e haere ana ki raro, ki te moana, i runga kaipuke, a e whai mahi ana i nga wai nunui,
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
Ko ratou e kite i nga mahi a Ihowa, i ana mahi whakamiharo i te rire.
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
Puta kau tana kupu, kua maranga te tupuhi, mana e whakatutu ona ngaru.
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
Ka kake ratou ki runga ki te rangi, ka heke ano ki raro ki te rire: ngohe noa o ratou wairua i te pawera.
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
Ka tiu ratou, ka hurorirori ano he tangata e haurangi ana; a kahore he mahara i toe.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
Heoi ka tangi ki a Ihowa i to ratou hemanawa: a whakaorangia ana ratou i o ratou mate.
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
Meinga ana e ia te tupuhi kia marino, ona ngaru kia mariri.
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
Na ka koa ratou, no te mea ka marie: a ka kawea ratou e ia ki te tauranga i hiahia ai ratou.
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Aue! me i whakapaingia e te tangata a Ihowa mo tona atawhai, mo ana mahi whakamiharo ki nga tama a te tangata!
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
Kia whakanui hoki ratou i a ia i roto i te whakaminenga o te iwi; kia whakamoemiti ki a ia i roto i te nohoanga kaumatua.
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
Ko ia hei mea i nga awa hei koraha, i nga puputanga wai hei oneone maroke;
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
I te whenua whai hua, kia titohea, mo te hara o te hunga e noho ana i reira.
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
Ko ia hei mea i te koraha hei harotoroto wai, i te whenua maroke hei puputanga wai.
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
A whakanohoia iho e ia te hunga matekai ki reira, hanga ai i tetahi pa hei nohoanga;
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
Hei rui mara, hei whakato mara waina, e tupu ai, e maha ai nga hua.
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
Ko ia ano hei manaaki i a ratou, no ka nui rawa; kahore hoki e tukua kia torutoru haere a ratou kararehe.
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
Na kua iti haere ano ratou, kua piko i te tukino, i te he, i te pouri.
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira: e meinga ana kia hehe i te ururua, i te wahi kahore nei he ara;
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
Otira kei te whakateitei ia i te rawakore ki runga i te mamae, kei te mea i ona hapu kia rite ki te kahui hipi.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
Ka kite nga tangata tika, a ka hari; ko nga he katoa hoki, kipia ake te mangai.
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
Ko te tangata whakaaro nui ka mahara ki enei mea, a ka mohio ratou ki te aroha o Ihowa.