Job 5

Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

Tena ra, karanga; ka whakao ranei tetahi ki a koe? a ka anga atu koe ki a wai o te hunga tapu?

Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

E patua ana hoki te kuware e te aritarita, e whakamatea ana te whakaarokore e te hae.

Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

I kite ahau i te kuware e hou ana ona pakiaka; kitea rawatia ake kua kanga e ahau tona nohoanga.

Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

Kei tawhiti atu ana tama i te ora, mongamonga noa ratou i te kuwaha, kahore hoki he kaiwhakaora.

Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

Ko ana hua ka kainga e te tangata matekai, ka riro i a ia ahakoa i roto i te tataramoa, a ka hamama te mahanga ki o ratou rawa.

Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

Na e kore te he e puta ake i te puehu, e kore ano te raruraru e tupu ake i te oneone;

Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

I whanau te tangata ki te raruraru, tona rite kei nga korakora e rere nei whakarunga.

Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

Ko ahau ia ka rapu i ta te Atua; me tuku atu taku korero ki te Atua,

Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

E mahi nei i nga mea nunui e kore nei e taea te rapu atu, i nga mea whakamiharo e kore nei e taea te tatau;

Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

E homai nei i te ua ki te mata o te whenua, e unga nei i te wai ki te mata o nga parae;

Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

E whakanoho nei i te hunga iti ki te wahi tiketike, a whakanekehia ake ana te hunga pouri ki te ora.

Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

E haukoti nei i nga whakaaro o te hunga tinihanga, te taea e o ratou ringa ta ratou i mea ai.

Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

Mau ake i a ia te hunga whakaaro i to ratou tinihanga: pororaru iho nga whakaaro o te hunga kotiti ke.

En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

I te awatea nei, tutaki ana ratou ki te pouri; whawha ana ratou i te poutumarotanga, ano ko te po.

Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

Otiia e whakaorangia ana e ia te rawakore i te hoari, i to ratou mangai, i te ringa ano o te tangata kaha.

Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

Ka ai ano he tumanakohanga atu mo te ware; kokopi tonu ia te mangai o te kino.

Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

Nana, ka hari te tangata e akona ana e te Atua: na kaua e whakahawea ki te papaki a te Kaha Rawa.

Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

He whakamamae hoki tana, he takai ano; e patu ana ia, a ko ona ringa ano hei whakaora.

En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

E ono nga matenga e whakaora ai ia i a koe; ahakoa e whitu, e kore te he e pa ki a koe.

En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

I te matekai ka hokona koe e ia kei mate; i te tatauranga ano, kei pangia e te hoari.

Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

Ka huna koe i te whiu a te arero, e kore ano koe e wehi i te whakangaromanga ina tae mai.

Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

E kata ano koe ki te whakangaromanga raua ko te hemokai; e kore hoki koe e wehi i nga kirehe o te whenua.

Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

No te mea ka takoto tau kawenata ki nga kohatu o te parae; ka mau ano ta koutou rongo ko nga kirehe o te parae.

Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

Ka mohio ano koe e tu ana tou teneti i te aionuku, ka haereere ano koe ki tou nohoanga, te ai he hara.

Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

Ka mohio ano koe he nui ou uri, he pera ano tou whanau me te tarutaru o te whenua.

En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

Ka ata rite ou tau ina tae koe ki te urupa, ka pera ano me te puranga witi e hikitia ake ana i tona wa e rite ai.

Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

Nana, tenei, he mea rapu na matou ko te mea tika hoki ia; whakarangona mai, ka mohio iho hei pai mou.