Job 36

Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:

I korero ano a Erihu, i mea,

Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.

Tukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.

Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.

Ka tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.

Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.

E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.

Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.

Nana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.

Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.

E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.

Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.

E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.

Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,

Ki te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,

Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.

Na ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.

Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.

Ka whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.

Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;

Ki te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.

Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.

Otira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.

La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;

Ko te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.

Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.

Ka mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.

Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.

Ko tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.

Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.

Ae ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.

Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.

Otiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.

Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.

Na i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.

Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.

E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?

Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.

Kaua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.

Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.

Kia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.

Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?

Nana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?

Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?

Ko wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?

Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.

Kia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.

Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.

Kua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.

Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.

Nana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.

Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;

Ko ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:

Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.

Ka ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.

Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,

Ae ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?

Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.

Nana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.

Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.

Ko ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.

Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.

E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.

Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.

Hei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.