Job 28

La arĝento havas lokon, kie oni ĝin elakiras; Kaj la oro havas lokon, kie oni ĝin fandas.

He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.

La fero estas ricevata el polvo, Kaj el ŝtono oni fandas la kupron.

He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.

Oni faras finon al la mallumo, Kaj rezulte oni trovas la ŝtonojn el grandega mallumo.

E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.

Oni fosas kavon tie, kie oni loĝas; Kaj tie, kie paŝas neniu piedo, ili laboras pendante, forgesitaj de homoj.

E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.

La tero, el kiu devenas pano, Estas trafosata sube kvazaŭ per fajro.

Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.

Ĝiaj ŝtonoj estas loko de safiroj, Kaj terbuloj enhavas oron.

Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.

La vojon ne konas rabobirdo, Kaj la okulo de falko ĝin ne vidis.

He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.

Ne paŝis sur ĝi sovaĝaj bestoj, Ne iris sur ĝi leono.

Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.

Sur rokon oni metas sian manon, Oni renversas montojn de ilia bazo.

E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.

En rokoj oni elhakas riverojn, Kaj ĉion grandvaloran vidis la okulo de homo.

E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.

Oni haltigas la fluon de riveroj, Kaj kaŝitaĵon oni eltiras al la lumo.

E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.

Sed kie oni trovas la saĝon? Kaj kie estas la loko de prudento?

E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?

La homo ne scias ĝian prezon; Kaj ĝi ne estas trovata sur la tero de vivantoj.

E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.

La abismo diras: Ne en mi ĝi estas; La maro diras: Ĝi ne troviĝas ĉe mi.

E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.

Oni ne povas doni por ĝi plej bonan oron, Oni ne pesas arĝenton page por ĝi.

E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.

Oni ne taksas ĝin per oro Ofira, Nek per multekosta onikso kaj safiro.

E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.

Ne valoregalas al ĝi oro kaj vitro; Kaj oni ne povas ŝanĝi ĝin kontraŭ vazoj el pura oro.

E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.

Koraloj kaj kristalo ne estas atentataj; Kaj posedo de saĝo estas pli valora ol perloj.

E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.

Ne valoregalas al ĝi topazo el Etiopujo; Pura oro ne povas esti ĝia prezo.

E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.

De kie venas la saĝo? Kaj kie estas la loko de prudento?

Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?

Kaŝita ĝi estas antaŭ la okuloj de ĉio vivanta, Nevidebla por la birdoj de la ĉielo.

He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.

La abismo kaj la morto diras: Per niaj oreloj ni aŭdis nur famon pri ĝi.

E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.

Dio komprenas ĝian vojon, Kaj Li scias ĝian lokon;

E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.

Ĉar Li rigardas ĝis la fino de la tero, Li vidas sub la tuta ĉielo.

E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;

Kiam Li donis pezon al la vento Kaj aranĝis la akvon laŭmezure,

E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.

Kiam Li starigis leĝon por la pluvo Kaj vojon por la fulmo kaj tondro:

I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,

Tiam Li vidis ĝin kaj anoncis ĝin, Pretigis ĝin kaj esploris ĝin;

Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.

Kaj Li diris al la homoj: Vidu, timo antaŭ Dio estas saĝo, Kaj evitado de malbono estas prudento.

A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.