Job 21

Ijob respondis kaj diris:
Ano ra ko Hopa; i mea ia,
Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
Ata whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.
Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
Tukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.
Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
Ahau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?
Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
Titiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.
Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
Mahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.
Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
He aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?
Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
Pumau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.
Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.
Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.
Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.
Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
He hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.
Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente.
O ratou ra pau tonu i runga i te ahuareka, kitea rawatia ake kua heke ki te po.
Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
Koia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.
Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
He aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?
Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
Nana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.
Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
Pehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?
Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?
Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.
Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
Tukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.
Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
He aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?
Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.
Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
Tenei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.
Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
Ki tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.
Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
Mate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.
Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
Ka takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.
Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
Nana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.
Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?
Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
Kahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?
En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
Kei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.
Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
Ko wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?
Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
Heoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.
Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
Ka reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.
Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?
He pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?