Proverbs 7

Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.

Anaka, tandremo ny teniko, Ary raketo ao aminao ny didiko.

Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.

Tandremo ny didiko, dia ho velona ianao; Ary tandremo toy ny anakandriamasonao ny lalàko.

Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.

Afehezo eo amin'ny rantsan-tananao izy, Soraty ao amin'ny fonao tahaka ny amin'ny vato fisaka izy.

Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;

Ny fahendrena dia ilazao hoe: Anabaviko ianao; Ary ny fahafantarana dia antsoy hoe: Sakaiza mahazatra ianao;

Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.

Mba hiarovana anao amin'ny vehivavy jejo, Dia amin'ny vahiny janga izay manao teny mandrobo.

Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;

Fa teo amin'ny varavarankelin'ny tranoko, Dia teo amin'ny makarakara, no nitsirihako,

Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,

Ka nahita anankiray tamin'ny kely saina aho, Eny, nandinika ny tovolahy aho ka nahita zazalahy anankiray tsy ampy saina,

Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,

Izay nandeha tamin'ny lalana akaikin'ny zoron-tranon'ny vehivavy janga Sy nizotra nankany an-tranony,

En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.

Nony takariva ilay somambisamby iny Sy tamin'ny alina efa maizina dia maizina.

Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.

Dia, indro, nisy vehivavy nitsena azy Sady manao fitafin'ny janga no mifetsy am-po,

Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.

Sady vavàna no maditra, Tsy mahajanona ao an-tranony ny tongony;

Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.

Fa vetivety mby eny an-dalam-be izy, ary vetivety mby eny an-tsena, Ary mamitsaka eny an-joron-trano rehetra eny izy.

Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:

Ka dia nisavika ilay tovolahy izy ka nanoroka azy Sady nisolantsolana taminy ka nilaza hoe:

Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.

Efa nivoady hanatitra fanati-pihavanana aho; Ary androany no nanefako ny voadiko.

Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.

Koa dia nivoaka hitsena anao aho, Mba hitady fatratra ny tarehinao, ka dia nahita anao tokoa.

Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.

Ny fandriako efa nasiako firakotra tsara, Dia lambam-pandriana misoratsoratra voafoly hatrany Egypta.

Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.

Efa norarahako zava-manitra ny fandriako, Dia miora sy hazomanitra ary havozo manitra.

Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.

Andeha, aoka isika hivoky fitia ambara-pahamarain'ny andro, Aoka ho feno fahafinaretana amin'ny fitiavana isika.

Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;

Fa tsy ao an-trano ny lehilahy, Fa lasa nivahiny lavitra izy;

La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.

Ny kitampom-bola dia nentiny any an-tànany, Ka tsy mbola hody izy mandra-pahafenon'ny volana.

Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.

Tamin'ny teny maro no nampanekeny azy, Tamin'ny fandroboan'ny molony no nitaomany azy,

Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;

Ka dia nandeha nanaraka azy niaraka tamin'izay ilay zatovo, Tahaka ny omby entina hovonoina, Ary tahaka ny adala hogadrana,

Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.

Ambara-piboroaky ny lefom-pohy amin'ny atiny, Ary tahaka ny vorona mipaoka ny fandrika, Fa tsy fantany hahafaty ny ainy izany.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.

Koa mihainoa ahy ianareo, anaka, Ary tandremo ny teny aloaky ny vavako.

Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;

Aoka tsy hivily ho any amin'ny lalany ny fonareo, Ary aza mania ho amin'ny alehany.

Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.

Fa betsaka no naripany ka maty; Ary maro be no efa matiny.

Ŝia domo estas vojoj al Ŝeol, Kiuj kondukas malsupren al la ĉambroj de la morto.

Ny tranony dia lalana mankany amin'ny fiainan-tsi-hita, Eny, midina ho any amin'ny efi-tranon'ny fahafatesana.