Job 20

Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

Dia namaly Zofara Namatita ka nanao hoe:

Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.

Noho izany dia mamaly ahy ny eritreritro, eny, noho ny fihetsiketsiky ny saiko.

Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.

Reko lalandava ny anatra mampahamenatra ahy; Ary ny fanahiko mamaly ahy avy amin'ny fahalalako.

Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,

Tsy fantatrao va fa hatramin'ny ela, eny, hatrizay nampitoerana ny olona tetỳ ambonin'ny tany,

Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?

Dia vetivety foana ny firavoravoan'ny ratsy fanahy, ary indray mipi-maso monja ny fifalian'ny mpihatsaravelatsihy?44

Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,

Fa na dia mipaka amin'ny lanitra aza ny hahavony, ka mitehika amin'ny rahona ny lohany,

Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?

Dia ho very mandrakizay toy ny dikiny ihany izy; Izay nahita azy dia hanao hoe: Aiza izy?

Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.

Manidina tahaka ny nofy izy ka tsy ho hita; Eny, ampandosirina tahaka ny tsindrimandry amin'ny alina izy.

Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.

Ny maso izay mijery, dia indray mitopy ihany no ahitany azy; Ary dia tsy hahita azy intsony ny fitoerany.

Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.

Ny zanany hitambitamby amin'ny malahelo, ary ny tànany ihany no hampody ny hareny.

Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.

Ny taolany dia feno ny herin'ny fahatanorana, Nefa hiara-mandry aminy eo amin'ny vovoka izany.

Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,

Na dia mamy ao am-bavany aza ny ratsy, ka afeniny ao ambanin'ny lelany,

Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:

Ary tsitsiny ka tsy foiny, fa tehiriziny ao amin'ny lanilaniny ihany,

Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.

Dia miova ny haniny ao an-kibony, ka aferon'ny vipera no ao anatiny.

Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.

Harena no nateliny, nefa aloany indray; Loaran'Andriamanitra hiala ao an-kibony izany.

Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.

Ny poizin'ny vipera no hotsentsefiny; Hahafaty azy ny lelan'ny menarana.

Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.

Tsy ho faly mahita renirano izy, dia ony sy riaky ny tantely sy ronono.

Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.

Tsy azony atelina izay nikelezany aina, fa tsy maintsy hampodiny; Na dia be aza ny hareny, dia tsy ho araka izany ny hafaliany.

Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.

Fa nampahory sy nahafoy ny reraka izy ka naka trano an-keriny, fa tsy hahatontosa azy.

Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.

Satria tsy mahalala mionona ny kibony, dia tsy hahavonjy ny tenany mbamin'ny tiany indrindra izy.

Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.

Tsy misy tsy tratry ny fieremany; Ka dia tsy haharitra ny fiadanany.

Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.

Ho poriporitra izy, na dia mihoa-pampana aza ny fananany; Ny tanan'ny ory no hamely azy.

Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.

Halefan'Andriamanitra ny fahatezerany mirehitra hameno ny kibony; Eny, halatsany aminy toy ny ranonorana izany ho hanina ho azy.

Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.

Raha mandositra ny vy fiadiana izy, dia hahavoa azy miboroaka ny tsipìka varahina;

Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.

Tsoahany izany, ka mivoaka avy amin'ny tenany; Eny, ny manelatselatra dia mivoaka avy amin'ny aferony; Lasa izy azon'ny fahatahorana mafy.

Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.

Ny aizim-pito no voarakitra ho amin'ny raki-malalany; Afo tsy tsofina no handoro azy sady handevona izay sisa ao amin'ny lainy.

La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.

Hambaran'ny lanitra ny helony, Ary ny tany hitsangana hiampanga azy,

Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.

Ho lasa ny harena tafiditra ao an-tranony; Eny, ho levona izany amin'ny andro fahatezerany.

Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.

Izany no anjaran'ny ratsy fanahy avy amin'Andriamanitra, sy lova voatendrin'Andriamanitra ho azy.