1. Home
  2. Pair
  3. Esperanto
  4. ItaRive
  5. Song.2

Song of Solomon 2

2:1
Mi estas la lilio de Ŝaron, La rozo de la valoj.
Io sono la rosa di Saron, il giglio delle valli.
2:2
Kiel rozo inter la dornoj, Tiel estas mia amatino inter la knabinoj.
Quale un giglio tra le spine, tale è l’amica mia tra le fanciulle.
2:3
Kiel pomarbo inter arboj nefruktaj, Tiel estas mia amato inter la junuloj. Mi sopiris al lia ombro, jen mi sidiĝis; Kaj liaj fruktoj estas bongustaj al mia palato.
Qual è un melo fra gli alberi del bosco, tal è l’amico mio fra i giovani. Io desidero sedermi alla sua ombra, e il suo frutto è dolce al mio palato.
2:4
Li enkonduku min en vindomon, Kaj lia standardo super mi estu la amo.
Egli m’ha condotta nella casa del convito, e l’insegna che spiega su di me è Amore.
2:5
Plifortigu min per vinberkuko, Refreŝigu min per pomsuko; Ĉar mi estas malsana de amo.
Fortificatemi con delle schiacciate d’uva, sostentatemi con de’ pomi, perch’io son malata d’amore.
2:6
Lia maldekstra mano estu sub mia kapo, Lia dekstra ĉirkaŭprenu min.
La sua sinistra sia sotto al mio capo, e la sua destra m’abbracci!
2:7
Mi ĵurligas vin, ho filinoj de Jerusalem, Je la gazeloj aŭ la cervoj de la kampo: Ne veku nek sendormigu la amatinon, Ĝis ŝi mem volos.
O figliuole di Gerusalemme, io vi scongiuro per le gazzelle, per le cerve dei campi, non svegliate, non svegliate l’amor mio, finch’essa non lo desideri!
2:8
Ho, jen estas la voĉo de mia amato! Ho, jen li venas, Rapidante sur la montoj, saltante sur la altaĵoj.
Ecco la voce del mio amico! Eccolo che viene, saltando per i monti, balzando per i colli.
2:9
Mia amato similas al gazelo aŭ al cervo. Ho, jen li staras post nia muro, Rigardante tra la fenestro, Sin montrante ĉe la krado.
L’amico mio è simile a una gazzella o ad un cerbiatto. Eccolo, egli sta dietro al nostro muro, e guarda per la finestra, lancia occhiate attraverso alle persiane.
2:10
Mia amato vokas, li parolas al mi: Leviĝu, mia amatino, mia belulino, ho venu;
Il mio amico parla e mi dice: Lèvati, amica mia, mia bella, e vientene,
2:11
Ĉar la vintro jam forpasis, La pluvo pasis kaj malaperis;
poiché, ecco, l’inverno è passato, il tempo delle piogge è finito, se n’è andato;
2:12
La floroj jam estas sur la tero; La kantosezono jam alvenis, Kaj la voĉo de la turto jam aŭdiĝas en nia lando;
i fiori appaion sulla terra, il tempo del cantare è giunto, e la voce della tortora si fa udire nelle nostre contrade.
2:13
La figarbo jam maturigas siajn fruktetojn, La vinbertrunkoj siajn vinberetojn, Kiuj jam bonodoras. Leviĝu, mia amatino, mia belulino, kaj venu.
Il fico ha messo i suoi ficucci, e le viti fiorite esalano il loro profumo. Lèvati, amica mia, mia bella, e vientene".
2:14
Ho mia kolombino, en la krevaĵoj de la roko, en la kaŝejo de la rokkrutaĵo, Montru al mi vian aspekton, aŭdigu al mi vian voĉon; Ĉar via voĉo estas dolĉa, kaj via aspekto estas bela.
O mia colomba, che stai nelle fessure delle rocce, nel nascondiglio delle balze, mostrami il tuo viso, fammi udire la tua voce; poiché la tua voce è soave, e il tuo viso è bello.
2:15
Kaptu al ni la ŝakalojn, la malgrandajn ŝakalojn, La detruantojn de la vinberĝardenoj, Kiam niaj vinberĝardenoj burĝonas.
Pigliateci le volpi, le volpicine che guastano le vigne, poiché le nostre vigne sono in fiore!
2:16
Mia amato apartenas al mi, Kaj mi apartenas al li, Kiu paŝtas inter la rozoj.
Il mio amico è mio, ed io son sua: di lui, che pastura il gregge fra i gigli.
2:17
Ĝis la tago malvarmetiĝos kaj la ombroj forkuros, Turnu vin, ho amato, similiĝu al gazelo aŭ al cervo Sur la montoj de aromaĵoj.
Prima che spiri l’aura del giorno e che le ombre fuggano, torna, amico mio, come la gazzella od il cerbiatto sui monti che ci separano!

© bibleglot.com