Song of Solomon 1

Alta kanto de Salomono.

Il Cantico de’ Cantici di Salomone.

Ho, li kisu min per kisoj de sia buŝo! Ĉar via amo estas pli bona, ol vino.

Mi baci egli de’ baci della sua bocca!… poiché le tue carezze son migliori del vino.

Ho, kiel bonodoras viaj aromaĵoj! Via nomo similas al elverŝita oleo; Tial la fraŭlinoj amas vin.

I tuoi profumi hanno un odore soave; il tuo nome è un profumo che si spande; perciò t’aman le fanciulle!

Altiru min; ni postkuros vin. La reĝo envenigu min en siajn ĉambrojn; Ho, ni ĝojos kaj gajiĝos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

Attirami a te! Noi ti correremo dietro! Il re m’ha condotta ne’ suoi appartamenti; noi gioiremo, ci rallegreremo a motivo di te; noi celebreremo le tue carezze più del vino! A ragione sei amato!

Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

Io son nera ma son bella, o figliuole di Gerusalemme, come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.

Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraŭ mi; Ili faris min gardistino de la vinberĝardenoj; Mian propran vinberĝardenon mi ne gardis.

Non guardate se son nera; è il sole che m’ha bruciata; i figliuoli di mia madre si sono adirati contro di me; m’hanno fatta guardiana delle vigne, ma io, la mia vigna, non l’ho guardata.

Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi paŝtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino Ĉe la brutaroj de viaj kamaradoj?

O tu che il mio cuore ama, dimmi dove meni a pascere il tuo gregge, e dove lo fai riposare sul mezzogiorno. Poiché, perché sarei io come una donna sperduta, presso i greggi de’ tuoi compagni?

Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la paŝojn de la ŝafaro, Kaj paŝtu viajn kapridojn ĉe la tendoj de la paŝtistoj.

Se non lo sai, o la più bella delle donne, esci e segui le tracce delle pecore, e fa’ pascere i tuoi capretti presso alle tende de’ pastori.

Al la ĉevalino en la ĉaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

Amica mia io t’assomiglio alla mia cavalla che s’attacca ai carri di Faraone.

Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la laĉoj de perloj.

Le tue guance son belle in mezzo alle collane, e il tuo collo è bello tra i filari di perle.

Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun arĝentaj enkrustaĵoj.

Noi ti faremo delle collane d’oro con de’ punti d’argento.

Dum la reĝo sidas ĉe la festotablo, Mia nardo bonodoras.

Mentre il re è nel suo convito, il mio nardo esala il suo profumo.

Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.

Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, che passa la notte sul mio seno.

Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinberĝardenoj de En-Gedi.

Il mio amico m’è un grappolo di cipro delle vigne d’En-Ghedi.

Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel ĉe kolomboj.

Come sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi son come quelli dei colombi.

Ho, vi estas bela, mia amato, kaj ĉarma; Nia lito estas kiel freŝaj herboj;

Come sei bello, amico mio, come sei amabile! Anche il nostro letto è verdeggiante.

La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj ĉevronoj estas abiaj.

Le travi delle nostre case sono cedri, i nostri soffitti sono di cipresso.