Psalms 44

Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

Al capo de’ musici. Dei figliuoli di Core. Cantico. O Dio, noi abbiamo udito coi nostri orecchi, i nostri padri ci hanno raccontato l’opera che compisti ai loro giorni, ai giorni antichi.

Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

Tu con la tua mano scacciasti le nazioni e stabilisti i nostri padri; distruggesti dei popoli per estender loro.

Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

Poiché essi non conquistarono il paese con la loro spada, né fu il loro braccio che li salvò, ma la tua destra, il tuo braccio, la luce del tuo volto, perché li gradivi.

Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

Tu sei il mio re, o Dio, ordina la salvezza di Giacobbe!

Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

Con te noi abbatteremo i nostri nemici, nel tuo nome calpesteremo quelli che si levan contro a noi.

Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

Poiché non è nel mio arco che io confido, e non è la mia spada che mi salverà;

Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

ma sei tu che ci salvi dai nostri nemici e rendi confusi quelli che ci odiano.

Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. Sela.

In Dio noi ci glorieremo, ogni giorno e celebreremo il tuo nome in perpetuo. Sela.

Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

Ma ora ci hai reietti e coperti d’onta, e non esci più coi nostri eserciti.

Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

Tu ci fai voltar le spalle davanti al nemico, e quelli che ci odiano ci depredano.

Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

Ci hai dati via come pecore da mangiare, e ci hai dispersi fra le nazioni.

Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

Tu vendi il tuo popolo per un nulla, e non ti sei tenuto alto nel fissarne il prezzo.

Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

Tu ci fai oggetto d’obbrobrio per i nostri vicini, di beffe e di scherno per quelli che ci stan d’intorno.

Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

Tu ci rendi la favola delle nazioni, e i popoli scuotono il capo, quando si tratta di noi.

Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

Tuttodì l’onta mia mi sta dinanzi, e la vergogna mi cuopre la faccia

Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

all’udire chi mi vitupera e m’oltraggia, al vedere il nemico ed il vendicativo.

Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

Tutto questo ci è avvenuto. Eppure non t’abbiam dimenticato e non siamo stati infedeli al tuo patto.

Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

Il nostro cuore non si è rivolto indietro, e i nostri passi non si sono sviati dal tuo sentiero,

Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

perché tu ci avessi a fiaccare cacciandoci in dimore di sciacalli, perché tu avessi a stender su noi l’ombra della morte.

Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio, e avessimo teso le mani verso un dio straniero,

Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

Dio non l’avrebbe egli scoperto? Poich’egli conosce i segreti del cuore.

Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

Anzi è per cagion tua che siamo ogni dì messi a morte, e reputati come pecore da macello.

Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

Risvegliati! Perché dormi, o Signore? Destati, non rigettarci in perpetuo!

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

Perché nascondi la tua faccia e dimentichi la nostra afflizione e la nostra oppressione?

Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

Poiché l’anima nostra è abbattuta nella polvere; il nostro corpo aderisce alla terra.

Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.

Lèvati in nostro aiuto, e liberaci, per amor della tua benignità.