Psalms 2

2:1

Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

Perché tumultuano le nazioni, e meditano i popoli cose vane?

2:2

Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

I re della terra si ritrovano e i principi si consigliano assieme contro l’Eterno e contro il suo Unto, dicendo:

2:3

Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

Rompiamo i loro legami e gettiamo via da noi le loro funi.

2:4

La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

Colui che siede ne’ cieli ne riderà; il Signore si befferà di loro.

2:5

Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

Allora parlerà loro nella sua ira, e nel suo furore li renderà smarriti:

2:6

Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

Eppure, dirà, io ho stabilito il mio re sopra Sion, monte della mia santità.

2:7

Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

Io spiegherò il decreto: L’Eterno mi disse: Tu sei il mio figliuolo, oggi io t’ho generato.

2:8

Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

Chiedimi, io ti darò le nazioni per tua eredità e le estremità della terra per tuo possesso.

2:9

Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

Tu le fiaccherai con uno scettro di ferro; tu le spezzerai come un vaso di vasellaio.

2:10

Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

Ora dunque, o re, siate savi; lasciatevi correggere, o giudici della terra.

2:11

Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

Servite l’Eterno con timore, e gioite con tremore.

2:12

Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.

Rendete omaggio al figlio, che talora l’Eterno non si adiri e voi non periate nella vostra via, perché d’un tratto l’ira sua può divampare. Beati tutti quelli che confidano in lui!