Psalms 124

Se la Eternulo ne estus kun ni, Diru nun Izrael,
Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, lo dica pure ora Israele,
Se la Eternulo ne estus kun ni, Kiam homoj leviĝis kontraŭ ni:
se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, quando gli uomini si levarono contro noi,
Tiam ili englutus nin vivajn, Kiam ekflamis kontraŭ ni ilia kolero;
allora ci avrebbero inghiottiti tutti vivi, quando l’ira loro ardeva contro noi;
Tiam dronigus nin akvo, torento kovrus nian animon;
allora le acque ci avrebbero sommerso, il torrente sarebbe passato sull’anima nostra;
Tiam kovrus nian animon pereiga akvo.
allora le acque orgogliose sarebbero passate sull’anima nostra.
Benata estu la Eternulo, Kiu ne fordonis nin kiel rabakiron al iliaj dentoj.
Benedetto sia l’Eterno che non ci ha dato in preda ai loro denti!
Nia animo liberiĝis, kiel birdo el la reto de kaptistoj; La reto disŝiriĝis, kaj ni liberiĝis.
L’anima nostra è scampata, come un uccello dal laccio degli uccellatori; il laccio è stato rotto, e noi siamo scampati.
Nia helpo estas en la nomo de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.
Il nostro aiuto è nel nome dell’Eterno, che ha fatto il cielo e la terra.