Psalms 114

Kiam Izrael eliris el Egiptujo, La domo de Jakob el fremda popolo,
Quando Israele uscì dall’Egitto, e la casa di Giacobbe di fra un popolo dal linguaggio strano,
Tiam Jehuda fariĝis Lia sanktaĵo, Izrael Lia regno.
Giuda divenne il santuario dell’Eterno; Israele, suo dominio.
La maro vidis kaj forkuris, Jordan turniĝis malantaŭen;
Il mare lo vide e fuggì, il Giordano tornò addietro.
La montoj saltis kiel ŝafoj, La montetoj kiel ŝafidoj.
I monti saltarono come montoni, i colli come agnelli.
Kio estas al vi, ho maro, ke vi forkuris? Jordan, kial vi turniĝis malantaŭen?
Che avevi, o mare, che fuggisti? E tu, Giordano, che tornasti addietro?
Montoj, kial vi saltas kiel ŝafoj, Montetoj, kiel ŝafidoj?
E voi, monti, che saltaste come montoni, e voi, colli, come agnelli?
Antaŭ la Sinjoro tremu, ho tero, Antaŭ la Dio de Jakob,
Trema, o terra, alla presenza del Signore, alla presenza dell’Iddio di Giacobbe,
Kiu ŝanĝas rokon en lagon da akvo, Graniton en akvodonan fonton.
che mutò la roccia in istagno, il macigno in sorgente d’acqua.