Psalms 107

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in eterno!

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

Così dicano i riscattati dall’Eterno, ch’egli ha riscattati dalla mano dell’avversario

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

e raccolti da tutti i paesi, dal levante e dal ponente, dal settentrione e dal mezzogiorno.

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

Essi andavano errando nel deserto per vie desolate; non trovavano città da abitare.

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

Affamati e assetati, l’anima veniva meno in loro.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, ed ei li trasse fuori dalle loro angosce.

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

Li condusse per la diritta via perché giungessero a una città da abitare.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

Poich’egli ha saziato l’anima assetata, ed ha ricolmato di beni l’anima affamata.

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

Altri dimoravano in tenebre e in ombra di morte, prigionieri nell’afflizione e nei ferri,

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

perché s’erano ribellati alle parole di Dio e aveano sprezzato il consiglio dell’Altissimo;

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

ond’egli abbatté il cuor loro con affanno; essi caddero, e non ci fu alcuno che li soccorresse.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce;

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

li trasse fuori dalle tenebre e dall’ombra di morte, e ruppe i loro legami.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

Poich’egli ha rotte le porte di rame, e ha spezzato le sbarre di ferro.

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

Degli stolti erano afflitti per la loro condotta ribelle e per le loro iniquità.

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

L’anima loro abborriva ogni cibo, ed eran giunti fino alle porte della morte.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce.

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

Mandò la sua parola e li guarì, e li scampò dalla fossa.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

Offrano sacrifizi di lode, e raccontino le sue opere con giubilo!

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

Ecco quelli che scendon nel mare su navi, che trafficano sulle grandi acque;

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

essi veggono le opere dell’Eterno e le sue maraviglie nell’abisso.

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

Poich’egli comanda e fa levare il vento di tempesta, che solleva le onde del mare.

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

Salgono al cielo, scendono negli abissi; l’anima loro si strugge per l’angoscia.

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

Traballano e barcollano come un ubriaco, e tutta la loro saviezza vien meno.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

Ma, gridando essi all’Eterno nella loro distretta, egli li trae fuori dalle loro angosce.

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

Egli muta la tempesta in quiete, e le onde si calmano.

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

Essi si rallegrano perché si sono calmate, ed ei li conduce al porto da loro desiderato.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

Lo esaltino nell’assemblea del popolo, e lo lodino nel consiglio degli anziani!

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

Egli cambia i fiumi in deserto, e le fonti dell’acqua in luogo arido;

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

la terra fertile in pianura di sale, per la malvagità de’ suoi abitanti.

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

Egli cambia il deserto in uno stagno, e la terra arida in fonti d’acqua.

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

Egli fa quivi abitar gli affamati ed essi fondano una città da abitare.

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

Vi seminano campi e vi piantano vigne, e ne raccolgono frutti abbondanti.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

Egli li benedice talché moltiplicano grandemente, ed egli non lascia scemare il loro bestiame.

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

Ma poi sono ridotti a pochi, umiliati per l’oppressione, per l’avversità e gli affanni.

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

Egli spande lo sprezzo sui principi, e li fa errare per deserti senza via;

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

ma innalza il povero traendolo dall’afflizione, e fa moltiplicar le famiglie a guisa di gregge.

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

Gli uomini retti lo vedono e si rallegrano, ed ogni iniquità ha la bocca chiusa.

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.

Chi è savio osservi queste cose, e consideri la benignità dell’Eterno.