Proverbs 27

Ne fanfaronu pri la morgaŭa tago; Ĉar vi ne scias, kion naskos la tago.
Non ti vantare del domani, poiché non sai quel che un giorno possa produrre.
Alia vin laŭdu, sed ne via buŝo; Fremdulo, sed ne viaj lipoj.
Altri ti lodi, non la tua bocca; un estraneo, non le tue labbra.
Peza estas ŝtono, kaj sablo estas ŝarĝo; Sed kolero de malsaĝulo estas pli peza ol ambaŭ.
La pietra è grave e la rena pesante, ma l’irritazione dello stolto pesa più dell’uno e dell’altra.
Kolero estas kruelaĵo, kaj furiozo estas superakvego; Sed kiu sin tenos kontraŭ envio?
L’ira è crudele e la collera impetuosa; ma chi può resistere alla gelosia?
Pli bona estas riproĉo nekaŝita, Ol amo kaŝita.
Meglio riprensione aperta, che amore occulto.
Fidelkoraj estas la batoj de amanto; Sed tro multaj estas la kisoj de malamanto.
Fedeli son le ferite di chi ama; frequenti i baci di chi odia.
Sata animo malŝatas mieltavolon, Sed por malsata animo ĉio maldolĉa estas dolĉa.
Chi è sazio calpesta il favo di miele; ma, per chi ha fame, ogni cosa amara è dolce.
Kiel birdo, kiu forlasis sian neston, Tiel estas homo, kiu forlasis sian lokon.
Come l’uccello che va ramingo lungi dal nido, così è l’uomo che va ramingo lungi da casa.
Oleo kaj odorfumaĵo ĝojigas la koron, Kaj la konsilo de amiko estas dolĉaĵo por la animo.
L’olio e il profumo rallegrano il cuore; così fa la dolcezza d’un amico coi suoi consigli cordiali.
Ne forlasu vian amikon kaj la amikon de via patro, Kaj en la domon de via frato ne iru en la tago de via mizero; Pli bona estas najbaro proksima, ol frato malproksima.
Non abbandonare il tuo amico né l’amico di tuo padre, e non andare in casa del tuo fratello nel dì della tua sventura; un vicino dappresso val meglio d’un fratello lontano.
Estu saĝa, mia filo, kaj ĝojigu mian koron; Kaj mi havos kion respondi al mia insultanto.
Figliuol mio, sii savio e rallegrami il cuore, così potrò rispondere a chi mi vitupera.
Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.
L’uomo accorto vede il male e si nasconde, ma gli scempi passan oltre e ne portan la pena.
Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaĵon.
Prendigli il vestito giacché ha fatto cauzione per altri; fatti dare dei pegni, poiché s’è reso garante di stranieri.
Kiu frue matene benas sian proksimulon per laŭta voĉo, Tiu estos opiniata malbenanto.
Chi benedice il prossimo ad alta voce, di buon mattino, sarà considerato come se lo maledicesse.
Defluilo en pluva tago Kaj malpacema edzino estas egalaj.
Un gocciolar continuo in giorno di gran pioggia e una donna rissosa son cose che si somigliano.
Kiu ŝin retenas, tiu retenas venton Kaj volas kapti oleon per sia dekstra mano.
Chi la vuol trattenere vuol trattenere il vento, e stringer l’olio nella sua destra.
Fero akriĝas per fero, Kaj homon akrigas la rigardo de lia proksimulo.
Il ferro forbisce il ferro; così un uomo ne forbisce un altro.
Kiu gardas figarbon, tiu manĝos ĝiajn fruktojn; Kaj kiu gardas sian sinjoron, tiu estos honorata.
Chi ha cura del fico ne mangerà il frutto; e chi veglia sul suo padrone sarà onorato.
Kiel en la akvo vizaĝo speguliĝas al vizaĝo, Tiel la koro de homo estas kontraŭ alia koro.
Come nell’acqua il viso risponde al viso, così il cuor dell’uomo risponde al cuore dell’uomo.
Ŝeol kaj la abismo neniam satiĝas; Kaj ankaŭ la okuloj de homo neniam satiĝas.
Il soggiorno dei morti e l’abisso sono insaziabili, e insaziabili son gli occhi degli uomini.
Kiel fandujo por arĝento kaj forno por oro, Tiel estas por homo la buŝo de lia laŭdanto.
Il crogiuolo è per l’argento, il forno fusorio per l’oro, e l’uomo è provato dalla bocca di chi lo loda.
Se vi pistos malsaĝulon en pistujo inter griaĵo, Lia malsaĝeco de li ne apartiĝos.
Anche se tu pestassi lo stolto in un mortaio in mezzo al grano col pestello, la sua follia non lo lascerebbe.
Bone konu viajn ŝafojn, Atentu viajn brutarojn.
Guarda di conoscer bene lo stato delle tue pecore, abbi gran cura delle tue mandre;
Ĉar riĉeco ne daŭras eterne, Kaj krono ne restas por ĉiuj generacioj.
perché le ricchezze non duran sempre, e neanche una corona dura d’età in età.
Aperas herbo, montriĝas verdaĵo, Kaj kolektiĝas kreskaĵoj de la montoj.
Quando è levato il fieno, subito rispunta la fresca verdura e le erbe dei monti sono raccolte.
Ŝafidoj estas, por vesti vin, Kaj kaproj, por doni al vi la eblon aĉeti kampon.
Gli agnelli ti dànno da vestire, i becchi di che comprarti un campo,
Estas sufiĉe da kaprina lakto, por nutri vin, por nutri vian domon, Kaj por subteni la vivon de viaj servantinoj.
e il latte delle capre basta a nutrir te, a nutrir la tua famiglia e a far vivere le tue serve.