Job 9

Ijob respondis kaj diris:

Allora Giobbe rispose e disse:

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

"Sì, certo, io so ch’egli e così; e come sarebbe il mortale giusto davanti a Dio?

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

Se all’uomo piacesse di piatir con Dio, non potrebbe rispondergli sovra un punto fra mille.

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Dio è savio di cuore, è grande in potenza; chi gli ha tenuto fronte e se n’è trovato bene?

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

Egli trasporta le montagne senza che se ne avvedano, nel suo furore le sconvolge.

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

Egli scuote la terra dalle sue basi, e le sue colonne tremano.

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

Comanda al sole, ed esso non si leva; mette un sigillo sulle stelle.

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

Da solo spiega i cieli, e cammina sulle più alte onde del mare.

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

E’ il creatore dell’Orsa, d’Orione, delle Pleiadi, e delle misteriose regioni del cielo australe.

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

Egli fa cose grandi e imperscrutabili, maraviglie senza numero.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Ecco, ei mi passa vicino, ed io nol veggo; mi scivola daccanto e non me n’accorgo.

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

Ecco afferra la preda, e chi si opporrà? Chi oserà dirgli: "Che fai?"

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Iddio non ritira la sua collera; sotto di lui si curvano i campioni della superbia.

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

E io, come farei a rispondergli, a sceglier le mie parole per discuter con lui?

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Avessi anche ragione, non gli replicherei, ma chiederei mercé al mio giudice.

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

S’io lo invocassi ed egli mi rispondesse, non però crederei che avesse dato ascolto alla mia voce;

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

egli che mi piomba addosso dal seno della tempesta, che moltiplica senza motivo le mie piaghe,

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

che non mi lascia riprender fiato, e mi sazia d’amarezza.

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Se si tratta di forza, ecco, egli è potente; se di diritto, ei dice: "Chi mi fisserà un giorno per comparire"?

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Fossi pur giusto, la mia bocca stessa mi condannerebbe; fossi pure integro, essa mi farebbe dichiarar perverso.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Integro! Sì, lo sono! di me non mi preme, io disprezzo la vita!

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Per me è tutt’uno! perciò dico: "Egli distrugge ugualmente l’integro ed il malvagio.

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Se un flagello, a un tratto, semina la morte, egli ride dello sgomento degli innocenti.

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

La terra è data in balìa dei malvagi; ei vela gli occhi ai giudici di essa; se non è lui, chi è dunque"?

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

E i miei giorni se ne vanno più veloci d’un corriere; fuggono via senz’aver visto il bene;

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

passan rapidi come navicelle di giunchi, come l’aquila che piomba sulla preda.

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Se dico: "Voglio dimenticare il mio lamento, deporre quest’aria triste e rasserenarmi",

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

sono spaventato di tutti i miei dolori, so che non mi terrai per innocente.

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Io sarò condannato; perché dunque affaticarmi invano?

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Quand’anche mi lavassi con la neve e mi nettassi le mani col sapone,

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

tu mi tufferesti nel fango d’una fossa, le mie vesti stesse m’avrebbero in orrore.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Dio non è un uomo come me, perch’io gli risponda e che possiam comparire in giudizio assieme.

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Non c’è fra noi un arbitro, che posi la mano su tutti e due!

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Ritiri Iddio d’addosso a me la sua verga; cessi dallo spaventarmi il suo terrore;

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

allora io parlerò senza temerlo, giacché sento di non essere quel colpevole che sembro.