Job 26

Ijob respondis kaj diris:

Allora Giobbe rispose e disse:

Kiel vi helpas al tiu, kiu ne havas forton! Kiel vi subtenas tiun, kies brako estas senforta!

"Come hai bene aiutato il debole! Come hai sorretto il braccio senza forza!

Kian konsilon vi donas al tiu, kiu ne havas saĝon, Kaj kiel grandan prudenton vi montras!

Come hai ben consigliato chi è privo di sapienza! E che abbondanza di sapere tu gli hai comunicato!

Al kiu vi parolas vortojn? Kaj kies spirito eliras el vi?

Ma a chi ti credi di aver parlato? E di chi è lo spirito che parla per mezzo tuo?

La mortintoj tremas sub la akvo, Kaj ankaŭ tiuj, kiuj vivas en ĝi.

Dinanzi a Dio tremano le ombre disotto alle acque ed ai loro abitanti.

Ŝeol estas malkovrita antaŭ Li, Kaj la abismo ne havas kovron.

Dinanzi a lui il soggiorno dei morti è nudo, l’abisso è senza velo.

Li etendis la nordon super la malpleno, Li pendigis la teron sur nenio.

Egli distende il settentrione sul vuoto, sospende la terra sul nulla.

Li ligas la akvon en Siaj nuboj, Kaj nubo ne krevas sub tio.

Rinchiude le acque nelle sue nubi, e le nubi non scoppiano per il peso.

Li kovras la tronon Kaj etendas ĉirkaŭ ĝi Sian nubon.

Nasconde l’aspetto del suo trono, vi distende sopra le sue nuvole.

Li faris limon sur la akvo, Ĝis la loko, kie finiĝas la lumo kaj la mallumo.

Ha tracciato un cerchio sulla faccia dell’acque, là dove la luce confina colle tenebre.

La kolonoj de la ĉielo ŝanceliĝas Kaj tremas de Lia krio.

Le colonne del cielo sono scosse, e tremano alla sua minaccia.

Per Sia forto Li kvietigas la maron, Kaj per Sia saĝo Li frakasas Rahabon.

Con la sua forza egli solleva il mare, con la sua intelligenza ne abbatte l’orgoglio.

Per Lia spirito belegiĝis la ĉielo; Lia mano trapikas la tordiĝantan serpenton.

Al suo soffio il cielo torna sereno, la sua mano trafigge il drago fuggente.

Jen tio estas parto de Liaj vojoj; Kaj nur iometon ni aŭdis pri Li. Kiu povas kompreni la tondron de Lia potenco?

Ecco, questi non son che gli estremi lembi dell’azione sua. Non ce ne giunge all’orecchio che un breve sussurro; Ma il tuono delle sue potenti opere chi lo può intendere?"