II Samuel 22

Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.

Davide rivolse all’Eterno le parole di questo cantico quando l’Eterno l’ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. Egli disse:

Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.

"L’Eterno è la mia ròcca, la mia fortezza, il mio liberatore;

Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.

l’Iddio ch’è la mia rupe, in cui mi rifugio, il mio scudo, il mio potente salvatore, il mio alto ricetto, il mio asilo. O mio salvatore, tu mi salvi dalla violenza!

Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.

Io invocai l’Eterno ch’è degno d’ogni lode, e fui salvato dai miei nemici.

Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;

Le onde della morte m’avean circondato e i torrenti della distruzione m’aveano spaventato.

La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis; La retoj de la morto min atingis.

I legami del soggiorno de’ morti m’aveano attorniato, i lacci della morte m’aveano còlto.

En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.

Nella mia distretta invocai l’Eterno, e gridai al mio Dio. Egli udì la mia voce dal suo tempio, e il mio grido pervenne ai suoi orecchi.

Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.

Allora la terra fu scossa e tremò i fondamenti de’ cieli furono smossi e scrollati, perch’egli era acceso d’ira.

Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.

Un fumo saliva dalle sue nari; un fuoco consumante gli usciva dalla bocca, e ne procedevano carboni accesi.

Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.

Egli abbassò i cieli e discese, avendo sotto i piedi una densa caligine.

Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.

Cavalcava sopra un cherubino e volava ed appariva sulle ali del vento.

Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.

Avea posto intorno a sé, come un padiglione, le tenebre, le raccolte d’acque, le dense nubi de’ cieli.

De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.

Dallo splendore che lo precedeva, si sprigionavano carboni accesi.

El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.

L’Eterno tuonò dai cieli e l’Altissimo diè fuori la sua voce.

Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.

Avventò saette, e disperse i nemici; lanciò folgori, e li mise in rotta.

Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.

Allora apparve il letto del mare, e i fondamenti del mondo furono scoperti allo sgridare dell’Eterno, al soffio del vento delle sue nari.

Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;

Egli distese dall’alto la mano mi prese, mi trasse fuori dalle grandi acque.

Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.

Mi riscosse dal mio potente nemico, da quelli che mi odiavano; perch’eran più forti di me.

Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.

Essi m’eran piombati addosso nel dì della mia calamità, ma l’Eterno fu il mio sostegno.

Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.

Egli mi trasse fuori al largo, mi liberò perché mi gradisce.

La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.

L’Eterno mi ha retribuito secondo la mia giustizia, mi ha reso secondo la purità dello mie mani,

Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.

poiché ho osservato le vie dell’Eterno e non mi sono empiamente sviato dal mio Dio.

Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.

Poiché ho tenuto tutte le sue leggi davanti a me, e non mi sono allontanato dai suoi statuti.

Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.

E sono stato integro verso di lui, e mi son guardato dalla mia iniquità.

Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.

Ond’è che l’Eterno m’ha reso secondo la mia giustizia, secondo la mia purità nel suo cospetto.

Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;

Tu ti mostri pietoso verso il pio, integro verso l’uomo integro;

Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.

ti mostri puro col puro e ti mostri astuto col perverso;

Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.

tu salvi la gente afflitta, e il tuo sguardo si ferma sugli alteri, per abbassarli.

Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.

Sì, tu sei la mia lampada, o Eterno, e l’Eterno illumina le mie tenebre.

Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.

Con te io assalgo tutta una schiera, col mio Dio salgo sulle mura.

La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.

La via di Dio è perfetta, la parola dell’Eterno è purgata col fuoco. Egli è lo scudo di tutti quelli che sperano in lui.

Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?

Poiché chi è Dio fuor del l’Eterno? E chi è Ròcca fuor del nostro Dio?

Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.

Iddio è la mia potente fortezza, e rende la mia via perfetta.

Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.

Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve e mi rende saldo sui miei alti luoghi.

Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.

Egli ammaestra le mie mani alla battaglia e le mie braccia tendono un arco di rame.

Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.

Tu m’hai anche dato lo scudo della tua salvezza, e la tua benignità m’ha fatto grande.

Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.

Tu hai allargato la via ai miei passi; e i miei piedi non hanno vacillato.

Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.

Io ho inseguito i miei nemici e li ho distrutti, e non son tornato addietro prima d’averli annientati.

Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.

Li ho annientati, schiacciati; e non son risorti; son caduti sotto i miei piedi.

Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.

Tu m’hai cinto di forza per la guerra, tu hai fatto piegare sotto di me i miei avversari;

Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.

hai fatto voltar le spalle davanti a me ai miei nemici, a quelli che m’odiavano, ed io li ho distrutti.

Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.

Hanno guardato, ma non vi fu chi li salvasse; han gridato all’Eterno, ma egli non rispose loro;

Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.

io li ho tritati come polvere della terra, li ho pestati, calpestati, come il fango delle strade.

Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.

Tu m’hai liberato dalle dissensioni del mio popolo, m’hai conservato capo di nazioni; un popolo che non conoscevo m’è stato sottoposto.

Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.

I figli degli stranieri m’hanno reso omaggio, al solo udir parlare di me, m’hanno prestato ubbidienza.

Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.

I figli degli stranieri son venuti meno, sono usciti tremanti dai loro ripari.

Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:

Viva l’Eterno! Sia benedetta la mia ròcca! e sia esaltato Iddio, la ròcca della mia salvezza!

Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;

l’Iddio che fa la mia vendetta, e mi sottomette i popoli,

Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.

che mi trae dalle mani dei miei nemici. Sì, tu mi sollevi sopra i miei avversari mi riscuoti dall’uomo violento.

Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.

Perciò, o Eterno, ti loderò fra le nazioni, e salmeggerò al tuo nome.

Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.

Grandi liberazioni egli accorda al suo re, ed usa benignità verso il suo unto, verso Davide e la sua progenie in perpetuo".