Psalms 55

Aŭskultu, ho Dio, mian preĝon, Kaj ne kaŝu Vin de mia petego.

Az éneklőmesternek, hangszerekkel; Dávid tanítása.

Atentu min, kaj respondu al mi; Mi ĝemas en mia malĝojo, kaj mi ploregas,

Hallgasd meg, Isten, az én imádságomat, és ne rejtsd el magadat az én könyörgésem elől;

Pro la kriado de la malamiko, Pro la premado de la malbonulo, Ĉar ili preparas kontraŭ mi malicon Kaj kolere min malamas.

Figyelmezz én reám és hallgass meg engemet; mert keseregve bolyongok és jajgatok!

Mia koro tremas en mi; Kaj teruroj de morto min atakis;

Az ellenségnek szaváért *és* a hitetlenek nyomorgatásáért: mert hazugságot hárítanak reám, és *nagy* dühösséggel ellenkeznek velem.

Timo kaj tremo venis sur min, Kaj konsternego min kovris.

Az én szívem reszket bennem, és a halál félelmei körülvettek engem.

Kaj mi diris: Ho, se mi havus flugilojn kiel kolombo! Mi forflugus kaj mi ie ekloĝus;

Félelem és rettegés esett én reám, és borzadály vett körül engem.

Malproksimen mi foriĝus, Mi ekloĝus en dezerto. Sela.

Mondám: Vajha szárnyam volna, mint a galambnak! Elrepülnék és nyugodnám.

Mi rapidus al rifuĝejo For de ventego kaj fulmotondro.

Ímé, messze elmennék és a pusztában lakoznám. Szela.

Pereigu, ho mia Sinjoro, disigu ilian langon; Ĉar mi vidas rabadon kaj malpacon en la urbo.

Sietnék kiszabadulni e sebes szélből, e forgószélből.

Tage kaj nokte ili ĉirkaŭas ĝiajn murojn; Kaj malbonfaroj estas interne de ĝi;

Rontsd meg Uram, *és* oszlasd meg az ő nyelvöket; mert erőszakot és háborgást látok a városban.

Pereigemo estas interne de ĝi, Kaj trompo kaj falso ne forlasas ĝian straton.

Nappal és éjjel körüljárják azt annak kőfalainál, bent hamisság és ártalom van abban.

Ne malamiko min ja insultas — mi tion tolerus; Ne mia malamanto tenas sin grande kontraŭ mi — mi kaŝus min de li;

Veszedelem van bensejében; s nem távozik annak teréről a zsarnokság és csalárdság.

Sed vi, kiu estas tia sama homo, kiel mi, Mia amiko, mia kamarado,

Mert nem ellenség szidalmazott engem, hisz *azt* elszenvedném; nem gyűlölőm emelte fel magát ellenem, hiszen elrejtettem volna magamat az elől:

Vi, kun kiu ni kune intime paroladis, Iradis en la domon de Dio en la homamaso.

Hanem te, hozzám hasonló halandó, én barátom és ismerősöm,

La morto ilin kaptu, Ili iru vivaj en Ŝeolon; Ĉar malbonagado estas en iliaj loĝejoj, en ilia mezo.

A kik együtt édes bizalomban éltünk; az Isten házába jártunk a tömegben.

Mi vokas al Dio, Kaj la Eternulo min savos.

A halál vegye őket körül, elevenen szálljanak a Seolba; mert gonoszság van lakásukban, kebelökben.

Vespere kaj matene kaj tagmeze mi plendas kaj ĝemas; Kaj Li aŭskultas mian voĉon.

Én az Istenhez kiáltok, és az Úr megszabadít engem.

Li liberigis pace mian animon de atako kontraŭ mi, Kiam ili grandanombre estis kontraŭ mi.

Estve, reggel és délben panaszkodom és sóhajtozom, és ő meghallja az én szómat.

Dio aŭskultos, kaj Li humiligos ilin, La vivanto de eterne; Sela. Ĉar ili ne ŝanĝiĝas Kaj ili ne timas Dion.

Megszabadítja lelkemet békességre a rám támadó hadtól, mert sokan vannak ellenem.

Li metis sian manon sur siajn amikojn, Li rompis sian interligon;

Meghallja Isten és megfelel nékik, (mivelhogy ő eleitől fogva trónol, Szela), a kik nem akarnak megváltozni és nem félik az Istent.

Pli glata ol butero estas lia buŝo, Sed milito estas en lia koro; Liaj vortoj estas pli delikataj ol oleo, Sed ili estas nudigitaj glavoj.

Kezeit felemelte a vele békességben lévőkre; megszegte az ő szövetségét.

Metu vian ŝarĝon sur la Eternulon, Kaj Li vin subtenos; Neniam Li lasos fali piulon.

A vajnál simább az ő szája, pedig szívében háborúság van; lágyabbak beszédei az olajnál, pedig éles szablyák azok.

Vi, ho Dio, malsuprenigos ilin en la foson de pereo; La homoj de sango kaj falso ne atingos la duonon de siaj tagoj; Sed mi fidas Vin.

Vessed az Úrra a te terhedet, ő gondot visel rólad, és nem engedi, hogy valamikor ingadozzék az igaz. * (Psalms 55:24) Te, Isten, a veszedelem vermébe taszítod őket; a vérszopó és álnok emberek életüknek felét sem élik meg; én pedig te benned bízom. *