Psalms 50

Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

Asáf zsoltára. Az Istenek Istene, az Úr szól, és hívja a földet a nap keltétől lenyugtáig.

El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

A Sionról, a melynek szépsége tökéletes, fényeskedik Isten.

Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

Eljön a mi Istenünk és nem hallgat; emésztő tűz van előtte, s körülte erős forgószél.

Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

Hívja az egeket onnan felül, és a földet, hogy megítélje népét:

Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

Gyűjtsétek elém kegyeseimet, a kik áldozattal erősítik szövetségemet!

Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. Sela.

És az egek kijelentik az ő igazságát, mert az Isten biró. Szela.

Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

Hallgass én népem, hadd szóljak! Te Izráel, hadd tegyek bizonyságot rólad; Isten vagyok én, a te Istened.

Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

Nem feddlek én téged áldozataidért, és hogy égőáldozataid szüntelen előttem vannak.

Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

*De* nem fogadhatok el tulkot a te házadból, vagy bakokat a te aklaidból;

Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

Mert enyém az erdőnek minden vadja, a barmok az ezernyi hegyeken.

Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

Ismerem a hegyeknek minden szárnyasát, és a mező állatai *tudva vannak* nálam.

Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

Ha megéhezném, nem mondanám meg néked, mert enyém e világ és ennek mindene.

Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

Avagy eszem-é én a bikák húsát, és a bakoknak vérét iszom-é?

Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

Hálával áldozzál az Istennek, és teljesítsd a felségesnek fogadásidat!

Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

És hívj segítségül engem a nyomorúság idején, én megszabadítlak téged és te dicsőítesz engem.

Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

A gonosznak pedig ezt mondja Isten: Miért beszélsz te rendeléseimről, és veszed szádra az én szövetségemet?

Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

Hiszen te gyűlölöd a fenyítést, és hátad mögé veted rendelésimet!

Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

Ha lopót látsz, mellé adod magad, és ha paráznákat, társalkodol velök.

Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

A szádat gonoszságra tátod, és a nyelved csalárdságot sző.

Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

Leülsz és felebarátodra beszélsz, anyád fiát is megszidalmazod.

Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

Ezeket teszed és én hallgassak? Azt gondolod, olyan vagyok, mint te? Megfeddelek téged, és elédbe sorozom *azokat.*

Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

Értsétek meg ezt, ti Istent felejtők, hogy el ne ragadjalak menthetetlenül:

Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.

A ki hálával áldozik, az dicsőít engem, és a ki az útra vigyáz, annak mutatom meg Istennek szabadítását.