Psalms 147

Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.

Dicsérjétek az Urat! Hiszen Istenünkről énekelni jó; hiszen őt dicsérni gyönyörűséges és illendő dolog!

La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.

Az Úr építi Jeruzsálemet, összegyűjti Izráelnek elűzötteit;

Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.

Meggyógyítja a megtört szívűeket, és bekötözi sebeiket.

Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.

Elrendeli a csillagok számát, és mindnyájokat nevéről nevezi.

Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.

Nagy a mi Urunk és igen hatalmas, s bölcseségének nincsen határa.

La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.

Megtartja az Úr a nyomorultakat; a gonoszokat földig megalázza.

Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.

Énekeljetek az Úrnak hálaadással, pengessetek hárfát a mi Istenünknek!

Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.

A ki beborítja az eget felhővel, esőt készít a föld számára, *és* füvet sarjaszt a hegyeken;

Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.

A ki megadja táplálékát a baromnak, a holló-fiaknak, a melyek kárognak.

Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:

Nem paripák erejében telik kedve, nem is a férfi lábszáraiban gyönyörködik;

Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.

Az őt félőkben gyönyörködik az Úr, a kik kegyelmében reménykednek.

Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.

Dicsőitsd Jeruzsálem az Urat! Dicsérd, oh Sion, a te Istenedet!

Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.

Mert erősekké teszi kapuid zárait, *s* megáldja benned a te fiaidat.

Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

Békességet ád határaidnak, megelégít téged a legjobb búzával.

Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.

Leküldi parancsolatát a földre, nagy hirtelen lefut az ő rendelete!

Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.

Olyan havat ád, mint a gyapjú, *és* szórja a deret, mint a port.

Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?

Darabokban szórja le jegét: ki állhatna meg az ő fagya előtt?

Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.

Kibocsátja szavát s szétolvasztja őket; megindítja szelét s vizek folydogálnak.

Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.

Közli igéit Jákóbbal, törvényeit s végzéseit Izráellel.

Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!

Nem tesz így egyetlen néppel sem; végzéseit sem tudatja velök. Dicsérjétek az Urat!