Psalms 107

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

Magasztaljátok az Urat, mert jó, mert örökkévaló az ő kegyelme.

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

*Ezt* mondják az Úrnak megváltottai, a kiket megváltott a szorongatónak kezéből;

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

És a kiket összegyűjtött a *különböző* földekről: napkelet és napnyugot felől, északról és a tenger felől.

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

Bujdostak a pusztában, a sivatagban; lakó-város felé utat nem találtak vala.

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

Éhesek és szomjasok valának; lelkök is elepedt bennök.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

De az Úrhoz kiáltának szorultságukban; sanyarúságukból megmenté őket.

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

És vezeté őket egyenes útra, hogy lakó-városhoz juthassanak.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Adjanak hálát az Úrnak az ő kegyelméért, és az ember*ek* fiai iránt való csodadolgaiért,

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

Hogy megelégíté a szomjúhozó lelket, és az éhező lelket betölté jóval!

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

A kik setétségben és a halálnak árnyékában ülnek, megkötöztetvén nyomorúsággal és vassal;

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

Mert ellenszegültek az Isten beszédének, és a Felségesnek tanácsát megútálták;

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

Azért megalázta az ő szívöket nyomorúsággal: elestek és nem volt segítségök.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

De az Úrhoz kiáltának szorultságukban, sanyarúságukból kiszabadítá őket.

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

Kihozá őket a setétségből és a halálnak árnyékából, köteleiket pedig elszaggatá.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Adjanak hálát az Úrnak az ő kegyelméért, és az ember*ek* fiai iránt való csodadolgaiért,

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

Hogy összetöré az ércz-kapukat, és a vas-zárakat letördelé!

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

A balgatagok az ő gonoszságuknak útjáért, és az ő hamisságukért nyomorgattattak.

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

Minden étket útála az ő lelkök, és a halál kapujához közelgetének.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

De az Úrhoz kiáltának szorultságukban: sanyarúságukból kiszabadította őket.

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

Kibocsátá az ő szavát és meggyógyítá őket, és kimenté őket az ő vermeikből.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Adjanak hálát az Úrnak az ő kegyelméért, és az ember*ek* fiai iránt való csodadolgaiért,

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

És áldozzanak hálaadásnak áldozataival, és hirdessék az ő cselekedeteit örvendezéssel!

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

A kik hajókon tengerre szállnak, *és* a nagy vizeken kalmárkodnak,

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

Azok látták az Úrnak dolgait, és az ő csodáit a mélységben.

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

Szólott ugyanis és szélvészt támaszta, a mely felduzzasztá a habokat.

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

Az égig emelkedének, a fenékig sülyedének; lelkök elolvada az inségben.

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

Szédülének és tántorgának, mint a részeg, és minden bölcsességöknek esze vész vala.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

De az Úrhoz kiáltának az ő szorultságukban, és sanyarúságukból kivezeté őket.

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

Megállítá a szélvészt, hogy csillapodjék, és megcsendesedtek a habok.

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

És örülének, hogy lecsillapodtak vala, és vezérlé őket az ő kivánságuknak partjára.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

Adjanak hálát az Úrnak az ő kegyelméért, és az ember*ek* fiai iránt való csodadolgaiért!

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

És magasztalják fel őt a népnek gyülekezetében, és dicsérjék őt a vének ülésében!

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

Folyóvizeket tett vala pusztává, és vízforrásokat szárazzá;

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

Gyümölcstermő földet meddő földdé, a rajta lakó népnek gonoszsága miatt.

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

Pusztaságot tett vala álló tavakká, és kiaszott földet vízforrásokká.

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

És telepített oda éhezőket, hogy lakó-városokat építsenek.

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

És mezőket vetének be és szőlőket plántálának, hogy hasznos gyümölcsöt szerezzenek.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

És megáldá őket és igen megszaporodának, és barmaikat sem kevesbítette meg.

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

De megkevesedtek és meggörnyedtek vala ínség, nyomorúság és keserűség miatt.

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

Gyalázatot zúdított a fejedelmekre, és bujdostatta őket út nélkül való kietlenben.

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

De felemelé a nyomorultat az ínségből, és hasonlóvá tette a nemzetségeket a juhnyájhoz.

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

Látják az igazak és örvendeznek, és minden gonoszság megtartóztatja az ő száját.

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.

A bölcs, az eszébe veszi ezeket, és meggondolják az Úrnak kegyelmességét!