Job 5

Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

Kiálts csak! Van-é, a ki felelne néked? A szentek közül melyikhez fordulsz?

Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

Mert a bolondot boszúság öli meg, az együgyűt pedig buzgóság veszti el.

Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

Láttam, hogy egy bolond gyökerezni kezdett, de nagy hamar megátkoztam szép hajlékát.

Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

Fiai messze estek a szabadulástól: a kapuban megrontatnak, mert nincs, a ki kimentse őket.

Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

A mit learatnak néki, az éhező eszi meg, a töviskerítésből is elviszi azt, kincseiket tőrvetők nyelik el.

Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

Mert nem porból támad a veszedelem s nem földből sarjad a nyomorúság!

Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

Hanem nyomorúságra születik az ember, a mint felfelé szállnak a parázs szikrái.

Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

Azért én a Mindenhatóhoz folyamodnám, az Istenre bíznám ügyemet.

Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

A ki nagy, végére mehetetlen dolgokat művel, és csudákat, a miknek száma nincsen.

Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

A ki esőt ad a földnek színére, és a mezőkre vizet bocsát.

Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

Hogy az alázatosokat felmagasztalja, és a gyászolókat szabadulással vidámítsa.

Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

A ki semmivé teszi a csalárdok gondolatait, hogy szándékukat kezeik véghez ne vihessék.

Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

A ki megfogja a bölcseket az ő csalárdságukban, és a hamisak tanácsát hiábavalóvá teszi.

En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

Nappal sötétségre bukkannak, és délben is tapogatva járnak, mint éjszaka.

Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

A ki megszabadítja a fegyvertől, az ő szájoktól, és az erősnek kezéből a szegényt;

Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

Hogy legyen reménysége a szegénynek, és a hamisság befogja az ő száját.

Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

Ímé, boldog ember az, a kit Isten megdorgál; azért a Mindenhatónak büntetését meg ne utáljad!

Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

Mert ő megsebez, de be is kötöz, összezúz, de kezei meg is gyógyítanak.

En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

Hat bajodból megszabadít, és a hetedikben sem illet a veszedelem téged.

En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

Az éhínségben megment téged a haláltól, és a háborúban a fegyveres kezektől.

Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

A nyelvek ostora elől rejtve leszel, és nem kell félned, hogy a pusztulás rád következik.

Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

A pusztulást és drágaságot neveted, és a fenevadaktól sem félsz.

Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

Mert a mezőn való kövekkel is frigyed lesz, és a mezei vad is békességben lesz veled.

Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

Majd megtudod, hogy békességben lesz a te sátorod, s ha megvizsgálod a te hajlékodat, nem találsz benne hiányt.

Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

Majd megtudod, hogy a te magod megszaporodik, és a te sarjadékod, mint a mezőn a fű.

En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

Érett korban térsz a koporsóba, a mint a maga idején takaríttatik be a learatott gabona.

Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

Ímé ezt kutattuk mi ki, így van ez. Hallgass erre, jegyezd meg magadnak.