Job 39

Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?

Vadászol-é prédát a nőstény oroszlánnak, és az oroszlánkölykök éhségét kielégíted-é;

Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

Mikor meglapulnak tanyáikon, *és* a bokrok közt lesben vesztegelnek?

Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.

Ki szerez a hollónak eledelt, mikor a fiai Istenhez kiáltoznak; kóvályognak, mert nincs mit enniök?

Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

Tudod-é a kőszáli zergék ellésének idejét; megvigyáztad-é a szarvasok fajzását?

Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?

Megszámláltad-é a hónapokat, a meddig vemhesek; tudod-é az ellésök idejét?

La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;

*Csak* összegörnyednek, elszülik magzataikat, vajudásaiktól megszabadulnak.

Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;

Fiaik meggyarapodnak, a legelőn nagyranőnek, elszélednek és nem térnek vissza hozzájok.

La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.

Ki bocsátotta szabadon a vadszamarat, ki oldozta el e szamárnak kötelét,

Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?

A melynek házául a pusztát rendelém, és lakóhelyéül a sósföldet?

Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?

Kineveti a városbeli sokadalmat, nem hallja a hajtsár kiáltozását.

Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?

A hegyeken szedeget, az ő legelőjén mindenféle zöld *gazt* felkeres.

Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

Akar-é szolgálni néked a bölény? Avagy meghál-é a te jászolodnál?

La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

Oda kötheted a bölényt a barázdához kötelénél fogva? Vajjon boronálja-é a völgyeket utánad?

Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

Bízhatol-é benne, mivelhogy nagy az ereje, és munkádat hagyhatod-é reá?

Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.

Hiszed-é róla, hogy vetésedet behordja, és szérűdre betakarítja?

Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;

Vígan *leng* a struczmadár szárnya: vajjon az eszterág szárnya és tollazata-é az?

Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.

Hiszen a földön hagyja tojásait, és a porral költeti ki!

Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.

És elfeledi, hogy a láb eltiporhatja, és a mezei vad eltaposhatja azokat.

Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?

Fiaival oly keményen bánik, mintha nem is övéi volnának; ha fáradsága kárba vész, nem bánja;

Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.

Mert Isten a bölcseséget elfeledtette vele, értelmet pedig nem adott néki.

Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;

De hogyha néki ereszkedik, kineveti a lovat és lovagját.

Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.

Te adsz-é erőt a lónak, avagy a nyakát sörénynyel te ruházod-é fel?

Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

Felugraszthatod-é, mint a sáskát? Tüsszögése dicső, félelmetes!

Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.

*Lábai* vermet ásnak, örvend erejének, a fegyver elé rohan.

Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

Neveti a félelmet; nem remeg, nem fordul meg a fegyver elől;

Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

Csörög rajta a tegez, ragyog a kopja és a dárda:

Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?

Tombolva, nyihogva kapálja a földet, és nem áll veszteg, ha trombita zeng.

Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

A trombitaszóra nyerítéssel felel; messziről megneszeli az ütközetet, a vezérek lármáját és a csatazajt.

De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.

A te értelmed miatt van-é, hogy az ölyv repül, *és* kiterjeszti szárnyait dél felé?

Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.

A te rendelésedre száll-é fent a sas, és rakja-é fészkét a magasban? * (Job 39:31) A kősziklán lakik és tanyázik, a sziklák párkányain és bércztetőkön. * * (Job 39:32) Onnét kémlel enni való után, messzire ellátnak szemei. * *terem.* * * * (Job 39:34) Szóla továbbá az Úr Jóbnak, és monda: * * (Job 39:35) A ki pert kezd a Mindenhatóval, czáfolja meg, és a ki az Istennel feddődik, feleljen néki! * * (Job 39:36) És szóla Jób az Úrnak, és monda: * * (Job 39:37) Ímé, én parányi vagyok, mit feleljek néked? Kezemet a szájamra teszem. * * (Job 39:38) Egyszer szóltam, de már nem szólok, avagy kétszer, de nem teszem többé! *