1. Home
  2. Pair
  3. Esperanto
  4. HunKar
  5. Job.31

Job 31

31:1
Mi faris interligon kun miaj okuloj, Ke mi ne atentu virgulinon.
Szövetségre léptem szemeimmel, és hajadonra mit sem ügyeltem.
31:2
Kia estas la parto, kiun donas Dio de supre? Kaj kion destinas la Plejpotenculo el la altaj sferoj?
És mi volt jutalmam Istentől felülről; vagy örökségem a Mindenhatótól a magasságból?
31:3
Ĉu ne malfeliĉon al malpiulo, Kaj forpuŝon de malbonagantoj?
Avagy nem az istentelent illeti-é romlás, és nem a gonosztevőt-é veszedelem?
31:4
Ĉu Li ne vidas mian konduton, Ne kalkulas ĉiujn miajn paŝojn?
Avagy nem láthatta-é utaimat, és nem számlálhatta-é meg lépéseimet?
31:5
Ĉu mi iradis en malvero, Kaj miaj piedoj rapidis al trompo?
Ha én csalárdsággal jártam, vagy az én lábam álnokságra sietett:
31:6
Li pesu min per justa pesilo, Kaj tiam Dio konvinkiĝos pri mia senkulpeco.
Az ő igazságának mérlegével mérjen meg engem, és megismeri Isten az én ártatlanságomat!
31:7
Se mia paŝo forkliniĝis de la vojo, Se mia koro sekvis miajn okulojn, Kaj se al mia mano algluiĝis makulo:
Ha az én lépésem letért az útról és az én lelkem követte szemeimet, vagy kezeimhez szenny tapadt:
31:8
Tiam mi semu kaj alia manĝu, Kaj mia idaro elradikiĝu.
Hadd vessek én és más egye meg, és tépjék ki az én maradékaimat gyökerestől!
31:9
Se mia koro forlogiĝis al virino, Kaj mi kaŝe atendis ĉe la pordo de mia amiko:
Ha az én szívem asszony után bomlott, és leselkedtem az én felebarátomnak ajtaján:
31:10
Tiam mia edzino estu adultigata de aliulo, Kaj aliuloj kliniĝu super ŝi.
Az én feleségem másnak őröljön, és mások hajoljanak rája.
31:11
Ĉar tio estus malvirto, Tio estus krimo, kiun devas puni juĝistoj.
Mert gyalázatosság volna ez, és birák elé tartozó bűn.
31:12
Tio estas fajro, kiu ekstermas ĝis la abismo, Kaj mian tutan akiritaĵon ĝi elradikigus.
Mert tűz volna ez, a mely pokolig emésztene, és minden jövedelmemet tövestől kiirtaná.
31:13
Ĉu mi malŝatis la rajton de mia servisto aŭ de mia servistino, Kiam ili havis juĝan aferon kun mi?
Ha megvetettem volna igazát az én szolgámnak és szolgálómnak, mikor pert kezdtek ellenem:
31:14
Tiam kion mi farus, kiam Dio leviĝus? Kaj kion mi respondus al Li, kiam Li esplordemandus?
Mi tevő lennék, ha felkelne az Isten, és ha meglátogatna: mit felelnék néki?
31:15
Lin kreis ja Tiu sama, kiu kreis min en la ventro, Kaj Tiu sama pretigis en la ventro ankaŭ lin.
Nem az teremtette-é őt is, a ki engem teremtett anyám méhében; nem egyugyanaz formált-é bennünket anyánk ölében?
31:16
Ĉu mi rifuzis la deziron de senhavuloj? Aŭ ĉu mi turmentis la okulojn de vidvino?
Ha a szegények kivánságát megtagadtam, és az özvegy szemeit epedni engedtem;
31:17
Ĉu mian panpecon mi manĝis sola? Ĉu ne manĝis de ĝi ankaŭ orfo?
És ha falatomat egymagam ettem meg, és az árva abból nem evett;
31:18
Ĉar detempe de mia juneco mi estis kiel patro, Kaj de post la eliro el la ventro de mia patrino mi estis gvidisto.
Hiszen ifjúságom óta, mint atyánál nevekedett nálam, és anyámnak méhétől kezdve vezettem őt!
31:19
Kiam mi vidis malfeliĉulon sen vesto Kaj malriĉulon sen kovro,
Ha láttam a ruhátlant veszni indulni, és takaró nélkül a szegényt;
31:20
Ĉu tiam ne benis min liaj lumboj, Ĉu li ne estis varmigata per la lano de miaj ŝafoj?
Hogyha nem áldottak engem az ő ágyékai, és az én juhaim gyapjából fel nem melegedett;
31:21
Se mi levis mian manon kontraŭ orfon, Ĉar mi vidis en la pordego helpon al mi,
Ha az árva ellen kezemet felemeltem, mert láttam a kapuban az én segítségemet;
31:22
En tia okazo mia ŝultro defalu de la dorso, Kaj mia brako rompiĝu de kano.
A lapoczkájáról essék ki a vállam, és a forgócsontról szakadjon le karom!
31:23
Ĉar mi timas la punon de Dio, Kaj ĝian pezon mi ne povus elteni.
Hiszen *úgy* rettegtem Isten csapásától, és fensége előtt tehetetlen valék!
31:24
Ĉu mi faris la oron mia espero, Kaj la orbulon mi nomis mia fido?
Ha reménységemet aranyba vetettem, és azt mondtam az olvasztott aranynak: Én bizodalmam!
31:25
Ĉu mi ĝojis, ke mia riĉeco estas granda Kaj ke mia mano multe akiris?
Ha örültem azon, hogy nagy a gazdagságom, és hogy sokat szerzett az én kezem;
31:26
Kiam mi vidis la lumon brilantan Kaj la lunon majeste irantan,
Ha néztem a napot, mikor fényesen ragyogott, és a holdat, mikor méltósággal haladt,
31:27
Ĉu tiam sekrete forlogiĝis mia koro Kaj mi sendis kisojn per mia mano?
És az én szívem titkon elcsábult, és szájammal megcsókoltam a kezemet:
31:28
Ankaŭ tio estus krimo juĝinda, Ĉar mi forneus per tio Dion en la alto.
Ez is biró elé tartozó bűn volna, mert ámítottam volna az Istent oda fent!
31:29
Ĉu mi ĝojis pri malfeliĉo de mia malamiko? Aŭ ĉu mi estis ravita, se lin trafis malbono?
Ha örvendeztem az engem gyűlölőnek nyomorúságán, és ugráltam örömömben, hogy azt baj érte;
31:30
Mi ne permesis al mia gorĝo peki Per eldiro de malbeno kontraŭ lia animo.
(De nem engedtem, hogy szájam vétkezzék azzal, hogy átkot kérjek az ő lelkére!)
31:31
Ĉu la homoj de mia tendo ne diris: Ho, se oni ne satiĝus de lia karno!
Ha nem mondták az én sátorom cselédei: Van-é, a ki az ő húsával jól nem lakott?
31:32
Ne noktis fremdulo sur la strato; Miajn pordojn mi malfermadis al migrantoj.
(A jövevény nem hált az utczán, ajtóimat az utas előtt megnyitám.)
31:33
Ĉu mi hommaniere kovradis miajn kulpojn, Por kaŝi en mia brusto miajn pekojn?
Ha emberi módon eltitkoltam vétkemet, keblembe rejtve bűnömet:
31:34
En tia okazo mi timus grandan homamason, Kaj malestimo de familioj min timigus; Mi silentus, kaj ne elirus ekster la pordon.
Bizony akkor tarthatnék a nagy tömegtől, rettegnem kellene nemzetségek megvetésétől; elnémulnék *és* az ajtón sem lépnék ki!
31:35
Ho, se iu aŭskultus min! Jen estas mia signo; la Plejpotenculo respondu al mi. Se mia akuzanto skribus libron,
Oh, bárcsak volna valaki, a ki meghallgatna engem! Ímé, ez a végszóm: a Mindenható feleljen meg nékem; és írjon könyvet ellenem az én vádlóm.
31:36
Mi portus ĝin sur mia ŝultro, Mi metus ĝin sur min kiel kronon,
Bizony én azt a vállamon hordanám, és korona gyanánt a fejemre tenném!
31:37
Mi raportus al li pri la nombro de miaj paŝoj; Mi alproksimiĝus al li kiel al princo.
Lépteimnek számát megmondanám néki, mint egy fejedelem, úgy járulnék hozzá!
31:38
Se mia lando kriis kontraŭ mi, Kaj ĝiaj sulkoj ploris,
Ha földem ellenem kiáltott és annak barázdái együtt siránkoztak;
31:39
Se ĝiajn fruktojn mi manĝis senpage, Kaj mi afliktis la animon de ĝiaj mastroj:
Ha annak termését fizetés nélkül ettem, vagy gazdájának lelkét kioltottam:
31:40
Tiam anstataŭ tritiko kresku por mi kardo, Kaj anstataŭ hordeo dornoj. Finiĝis la paroloj de Ijob.
Búza helyett tövis teremjen és árpa helyett konkoly! Itt végződnek a Jób beszédei.

© bibleglot.com