Job 3

Poste Ijob malfermis sian buŝon, kaj malbenis sian tagon.

Ezután megnyitá Jób az ő száját, és megátkozá az ő napját.

Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:

És szóla Jób, és monda:

Pereu la tago, en kiu mi naskiĝis, Kaj la nokto, kiu diris: Embriiĝis homo.

Veszszen el az a nap, a melyen születtem, és az az éjszaka, a melyen azt mondták: fiú fogantatott.

Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu ĝin, Neniu lumo ekbrilu super ĝi.

Az a nap legyen sötétség, ne törődjék azzal az Isten onnét felül, és világosság ne fényljék azon.

Mallumo kaj tomba ombro ekposedu ĝin; Nubo ĝin kovru; Eklipsoj de tago faru ĝin terura.

Tartsa azt fogva sötétség és a halál árnyéka; *a* felhő lakozzék rajta, nappali borulatok tegyék rettenetessé.

Tiun nokton prenu mallumego; Ĝi ne alkalkuliĝu al la tagoj de la jaro, Ĝi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.

Az az éjszaka! Sűrű sötétség fogja be azt; ne soroztassék az az esztendőnek napjaihoz, ne számláltassék a hónapokhoz.

Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu ĝojkrio aŭdiĝu en ĝi.

Az az éjszaka! Legyen az magtalan, ne legyen örvendezés azon.

Malbenu ĝin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.

Átkozzák meg azt, a kik a nappalt átkozzák, a kik bátrak felingerelni a leviathánt.

Mallumiĝu la steloj de ĝia krepusko; Ĝi atendu lumon, kaj ĉi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenruĝo ĝi ne ekvidu;

Sötétüljenek el az ő estvéjének csillagai; várja a világosságot, de az ne legyen, és ne lássa a hajnalnak pirját!

Pro tio, ke ĝi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kaŝis per tio la malfeliĉon antaŭ miaj okuloj.

Mert nem zárta be az én anyám méhének ajtait, és nem rejtette el szemeim elől a nyomorúságot.

Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senviviĝis post la eliro el la ventro?

Mért is nem haltam meg fogantatásomkor; mért is ki nem multam, mihelyt megszülettem?

Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi suĉu?

Mért vettek fel engem térdre, és mért az emlőkre, hogy szopjam?!

Mi nun kuŝus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,

Mert most feküdném és nyugodnám, aludnám és akkor nyugton pihenhetnék -

Kune kun la reĝoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,

Királyokkal és az ország tanácsosaival, a kik magoknak kőhalmokat építenek.

Aŭ kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per arĝento;

Vagy fejedelmekkel, a kiknek aranyuk van, a kik ezüsttel töltik meg házaikat.

Aŭ kiel abortitaĵo kaŝita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.

Vagy mért nem lettem olyan, mint az elásott, idétlen gyermek, mint a világosságot sem látott kisdedek?

Tie la malpiuloj ĉesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumiĝis.

Ott a gonoszok megszünnek a fenyegetéstől, és ott megnyugosznak, a kiknek erejök ellankadt.

Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne aŭdas la voĉon de premanto.

A foglyok ott mind megnyugosznak, nem hallják a szorongatónak szavát.

Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.

Kicsiny és nagy ott *egyenlő,* és a szolga az ő urától szabad.

Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolĉan animon,

Mért is ad *Isten* a nyomorultnak világosságot, és életet a keseredett szivűeknek?

Kiuj atendas la morton, kaj ĝi ne aperas, Kiuj elfosus ĝin pli volonte ol trezorojn,

A kik a halált várják, de nem jön az, és szorgalmasabban keresik mint az elrejtett kincset.

Kiuj ekĝojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?

A kik nagy örömmel örvendeznek, vigadnak, mikor megtalálják a koporsót.

Al la homo, kies vojo estas kaŝita, Kaj antaŭ kiu Dio starigis barilon?

A férfiúnak, a ki útvesztőbe jutott, és a kit az Isten bekerített köröskörül.

Antaŭ ol mi ekmanĝas panon, mi devas ĝemi, Kaj mia plorkriado verŝiĝas kiel akvo;

Mert kenyerem gyanánt van az én fohászkodásom, és sóhajtásaim ömölnek, mint habok.

Ĉar teruraĵo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.

Mert a mitől remegve remegtem, az jöve reám, és a mitől rettegtem, az esék rajtam.

Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.

Nincs békességem, sem nyugtom, sem pihenésem, mert nyomorúság támadt reám.