Psalms 137

Apud la riveroj de Babel Ni sidis kaj ploris, Rememorante Cionon.

על נהרות בבל שם ישבנו גם בכינו בזכרנו את ציון׃

Sur la salikoj tie Ni pendigis niajn harpojn.

על ערבים בתוכה תלינו כנרותינו׃

Ĉar tie niaj kaptintoj postulis de ni kantojn, Kaj niaj mokantoj ĝojon, dirante: Kantu al ni el la kantoj de Cion.

כי שם שאלונו שובינו דברי שיר ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון׃

Kiel ni kantos sur fremda tero La kanton de la Eternulo?

איך נשיר את שיר יהוה על אדמת נכר׃

Se mi forgesos vin, ho Jerusalem, Tiam forgesiĝu mia dekstra mano;

אם אשכחך ירושלם תשכח ימיני׃

Algluiĝu mia lango al mia palato, Se mi vin ne memoros, Se mi ne levos Jerusalemon en la supron de miaj ĝojoj.

תדבק לשוני לחכי אם לא אזכרכי אם לא אעלה את ירושלם על ראש שמחתי׃

Rememorigu, ho Eternulo, al la filoj de Edom La tagon de Jerusalem, kiam ili diris: Detruu, detruu ĝis ĝia fundamento.

זכר יהוה לבני אדום את יום ירושלם האמרים ערו ערו עד היסוד בה׃

Ho ruinigema filino de Babel! Bone estos al tiu, Kiu repagos al vi por la faro, kiun vi faris al ni.

בת בבל השדודה אשרי שישלם לך את גמולך שגמלת לנו׃

Bone estos al tiu, Kiu prenos kaj frakasos viajn infanetojn sur ŝtono.

אשרי שיאחז ונפץ את עלליך אל הסלע׃