Job 6

Ijob respondis kaj diris:
ויען איוב ויאמר׃
Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
לו שקול ישקל כעשי והיתי במאזנים ישאו יחד׃
Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
כי עתה מחול ימים יכבד על כן דברי לעו׃
Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
כי חצי שדי עמדי אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני׃
Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
הינהק פרא עלי דשא אם יגעה שור על בלילו׃
Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
היאכל תפל מבלי מלח אם יש טעם בריר חלמות׃
Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי׃
Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
מי יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה׃
Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני׃
Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
ותהי עוד נחמתי ואסלדה בחילה לא יחמול כי לא כחדתי אמרי קדוש׃
Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
מה כחי כי איחל ומה קצי כי אאריך נפשי׃
Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
אם כח אבנים כחי אם בשרי נחוש׃
Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני׃
Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב׃
Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
אחי בגדו כמו נחל כאפיק נחלים יעברו׃
Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
הקדרים מני קרח עלימו יתעלם שלג׃
En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם׃
Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו׃
Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו למו׃
Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
בשו כי בטח באו עדיה ויחפרו׃
Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
כי עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו׃
Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
הכי אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי׃
Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
ומלטוני מיד צר ומיד עריצים תפדוני׃
Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
הורוני ואני אחריש ומה שגיתי הבינו לי׃
Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
מה נמרצו אמרי ישר ומה יוכיח הוכח מכם׃
Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נאש׃
Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
אף על יתום תפילו ותכרו על ריעכם׃
Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
ועתה הואילו פנו בי ועל פניכם אם אכזב׃
Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
שבו נא אל תהי עולה ושבי עוד צדקי בה׃
Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
היש בלשוני עולה אם חכי לא יבין הוות׃