Job 39

Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?
הידעת עת לדת יעלי סלע חלל אילות תשמר׃
Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?
תספר ירחים תמלאנה וידעת עת לדתנה׃
Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.
תכרענה ילדיהן תפלחנה חבליהם תשלחנה׃
Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.
יחלמו בניהם ירבו בבר יצאו ולא שבו למו׃
Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?
מי שלח פרא חפשי ומסרות ערוד מי פתח׃
La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;
אשר שמתי ערבה ביתו ומשכנותיו מלחה׃
Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;
ישחק להמון קריה תשאות נוגש לא ישמע׃
La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.
יתור הרים מרעהו ואחר כל ירוק ידרוש׃
Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?
היאבה רים עבדך אם ילין על אבוסך׃
Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?
התקשר רים בתלם עבתו אם ישדד עמקים אחריך׃
Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?
התבטח בו כי רב כחו ותעזב אליו יגיעך׃
Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?
התאמין בו כי ישוב זרעך וגרנך יאסף׃
La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;
כנף רננים נעלסה אם אברה חסידה ונצה׃
Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;
כי תעזב לארץ בציה ועל עפר תחמם׃
Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.
ותשכח כי רגל תזורה וחית השדה תדושה׃
Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;
הקשיח בניה ללא לה לריק יגיעה בלי פחד׃
Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.
כי השה אלוה חכמה ולא חלק לה בבינה׃
Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.
כעת במרום תמריא תשחק לסוס ולרכבו׃
Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?
התתן לסוס גבורה התלביש צוארו רעמה׃
Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.
התרעישנו כארבה הוד נחרו אימה׃
Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;
יחפרו בעמק וישיש בכח יצא לקראת נשק׃
Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.
ישחק לפחד ולא יחת ולא ישוב מפני חרב׃
Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.
עליו תרנה אשפה להב חנית וכידון׃
Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.
ברעש ורגז יגמא ארץ ולא יאמין כי קול שופר׃
Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.
בדי שפר יאמר האח ומרחוק יריח מלחמה רעם שרים ותרועה׃
Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?
המבינתך יאבר נץ יפרש כנפו לתימן׃
Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?
אם על פיך יגביה נשר וכי ירים קנו׃
Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.
סלע ישכן ויתלנן על שן סלע ומצודה׃
De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.
משם חפר אכל למרחוק עיניו יביטו׃
Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.
ואפרחו יעלעו דם ובאשר חללים שם הוא׃