Job 39

Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?

Eske ou konnen lè kabrit mawon yo ap fè pitit? Eske ou janm wè kote fenmèl yo ap miba?

Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

Eske ou konnen konbe mwa yo pote yon pitit nan vant yo? Kilè pitit yo rive dat pou yo fèt?

Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.

Eske ou konnen lè yo pral kwoupi pou miba, lè y'ap fè pitit yo nan mitan dezè a?

Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

Pitit yo grandi, yo pran fòs, yo kite manman yo, y' ale, yo pa tounen.

Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?

Ki moun ki bay bourik mawon libète yo? Ki moun ki lage yo nan savann?

La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;

Mwen ba yo dezè pou kay yo. Mwen kite yo viv nan savann tè sale a.

Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;

Tout bri k'ap fèt nan lavil yo pa di yo anyen. Pesonn pa ka donte yo pou fè yo travay.

La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.

Yo mache nan tout mòn yo dèyè manje. Y'ap chache fèy vèt pou yo mete anba dan yo.

Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?

Eske ou ka fè bèf mawon travay pou ou? Eske l'ap rete pase nwit mare nan lakou kay ou?

Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?

Eske ou ka pase kòd nan kou yonn pou fè l' raboure tè a pou ou? Eske ou ka fè l' rale chari pou woule tè jaden ou yo?

Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?

Eske ou ka konte sou gwo fòs kouraj li pou fè li travay di pou ou?

Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

Eske ou kwè l'ap asepte pote rekòt ou soti nan jaden? Eske l'ap asepte ranmase grenn ou yo sou glasi?

La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

Otrich alèz lè l'ap bat zèl li, men, li pa ka vole tankou sigòy.

Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

Otrich la ponn ze l' yo atè konsa. Se chalè tè a ki fè yo kale.

Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.

Li pa konnen nenpòt moun k'ap pase ka pile yo, nenpòt bèt nan raje ka kraze yo anba pye.

Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;

Li fè tankou ze yo pa pou li. Sa pa di l' anyen si li bay tèt li tout lapenn ponn ze yo pou gremesi,

Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.

Se mwen menm, Bondye, ki fè l' sòt konsa, ki pa ba li lespri menm.

Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.

Men, lè l' pran kouri, nanpwen kavalye sou chwal ki ka pran devan l'.

Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?

Eske se ou menm ki bay chwal yo fòs, ki mete bèl krenyen sou kou yo?

Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.

Eske se ou ki fè yo sote ponpe tankou kabrit, ki fè yo ranni pou fè moun pè?

Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;

Y'ap pyafe konsa nan ti fon yo, y'ap bat tè a ak zago yo. Yo kouri ak tout fòs yo lè yo nan lagè.

Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.

Se brave danje yo ye. Yo pa janm pè anyen. Pa gen zam ki pou fè yo fè bak.

Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

Lè konsa, ti sak flèch ki nan do kavalye yo ap fè bri. Lans ak frenn ki nan men yo ap fè zèklè.

Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.

Yo eksite, yo pa ka tann. Y'ap kouri sou lènmi an. Lè yo tande twonpèt la soufle, yo pa ka rete an plas.

Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

Chak fwa twonpèt la soufle, yo fè han! Yo gen tan pran sant batay la byen lwen. Yo tande chèf yo k'ap pase lòd byen fò.

Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

Eske se ou ki moutre grigri jan pou l' vole lè li louvri zèl li yo vole ale nan sid?

Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?

Eske se ou ki bay malfini lòd pou li fè nich li byen wo sou tèt mòn yo?

Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

Li rete sou tèt gwo wòch yo. Se la li pase nwit. Kote l' ye a, moun pa ka vin pran l'.

De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.

Se la li rete, l'ap veye bèt pou l' trape manje. Li te mèt byen lwen, l'ap wè yo ak je li.

Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.

Se san bèt ti malfini yo bwè. Kote ki gen kadav, se la yo ye.