Job 21

Ijob respondis kaj diris:

Lè sa a, Jòb pran lapawòl ankò, li di konsa:

Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.

-Manyè tande sa m' pral di nou la a, non! Tanpri, charite m' ti ankourajman sa a!

Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

Ban m' yon ti chans pou m' pale. Lè m'a fini, nou mèt pase m' nan betiz kont nou!

Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

Se pa avèk yon moun mwen annafè. Mwen gen rezon si m' pa ka tann ankò!

Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.

Voye je nou gade m' byen. N'a sezi. N'a mete men nan bouch.

Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

Mwen menm, lè m' chonje sa ki rive m', m' pè. Tout kò m' pran tranble.

Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?

Poukisa Bondye kite mechan yo ap viv? Li kite yo rive vye granmoun, epi tout zafè yo mache byen?

Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.

Yo gen pitit ak pitit pitit. Yo wè yo ap grandi devan je yo.

Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

Bondye pa voye malè sou yo pou pini yo. Y'ap viv alèz lakay yo san ankenn danje.

Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.

Wi, bèf yo kwaze san mank, yo fè pitit san pèdi pòte.

Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

Timoun yo ap kouri tankou ti mouton nan savann. Y'ap jwe, y'ap sote tankou ti kabrit.

Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

Y'ap chante, y'ap jwe gita, y'ap bat tanbou, y'ap danse pandan moun ap jwe fif pou yo.

Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente.

Jouk jou yo mouri, kè yo kontan. Yo desann nan peyi kote mò yo ye a ak kè poze.

Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

Se yo menm k'ap plede di Bondye: Kite n' an repo! Nou pa bezwen konnen jan ou vle pou moun viv la.

Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

Kisa Bondye ki gen tout pouvwa a ye menm pou nou sèvi l' la? Kisa sa ap rapòte nou lè nou lapriyè l'?

Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

Yo pretann tou sa yo genyen se kouraj yo ki ba yo l'. Yo pa t' janm mete Bondye nan koze yo. Mwen pa dakò ak jan y'ap pale a, non.

Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

Ou janm wè limyè mechan an mouri? Ou janm tande malè rive yo? On jan wè Bondye fè kolè pou l' pini malveyan yo,

Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.

pou van bwote yo ale tankou zèb chèch, pou van tanpèt chase yo tankou pay pitimi?

Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

Yo pretann di Bondye va pini pitit pou peche papa yo! Poukisa se pa papa yo menm li pini pou yo ka pran leson?

Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

Se pou mechan yo te wè chatiman yo. Se yo menm ki te pou santi kòlè Bondye ki gen tout pouvwa a pa dous.

Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?

Ki mele yo sa ki rive pitit yo, lè yo fin ale, lè yo fin viv tan pou yo te viv la?

Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?

Men, Bondye ki jije ata zanj ki nan syèl la, ki moun ki ka moutre l' sa pou li fè?

Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

Gen moun ki pa janm malad jouk yo mouri. Jouk jou yo antre anba tè, yo kontan, yo pa gen tèt chaje.

Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

Yo gra nan tout kò yo, tout zo yo plen ak mwèl.

Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.

Yon lòt menm pa janm konnen sa ki rele kè kontan. Li pase tout lavi l' nan nesesite, li mouri nan mizè.

Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

Men, lè tou de mouri, yo antere yo, vèmen kouvri kadav yo menm jan.

Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;

Men wi, mwen konnen sa ki nan tèt nou. Mwen konnen ki move lide n'ap fè sou mwen koulye a.

Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?

N'ap mande kote kay gwo zotobre a. Sa ki rive kay nèg ki te konn fè sa ki mal la.

Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

Kouman? Nou pa pale ak moun ki vwayaje? Nou pa konn ki nouvèl y'ap bay?

En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

Jou Bondye ankòlè, lè l'ap pini an, se toujou mechan yo ki resi chape kò yo!

Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

Men, ki moun ki ka kanpe devan yo pou akize yo? Ki moun ki ka fè yo peye sa yo fè a?

Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.

Yo fè bèl lantèman pou yo. Yo mete moun veye tonm yo.

Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.

Foul moun ap swiv sèkèy yo, yon pati moun devan, yon pati moun dèyè. Menm tè a chita dous sou kadav yo.

Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?

Lèfini, n'ap chache konsole m' ak yon bann pawòl san sans. Tou sa n'ap reponn mwen la a se manti.