Psalms 95

Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Kommet, lasset uns Jehova zujubeln, lasset uns zujauchzen dem Felsen unseres Heils!

Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Lasset uns ihm entgegengehen mit Lob, lasset uns mit Psalmen ihm zujauchzen!

Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

Denn ein großer Gott ist Jehova, und ein großer König über alle Götter;

Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

In dessen Hand die Tiefen der Erde, und dessen die Höhen der Berge sind;

Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

Dessen das Meer ist, er hat es ja gemacht; und das Trockene, seine Hände haben es gebildet.

Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Kommet, lasset uns anbeten und uns niederbeugen, lasset uns niederknien vor Jehova, der uns gemacht hat!

Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk seiner Weide und die Herde seiner Hand. -Heute, wenn ihr seine Stimme höret,

Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

Verhärtet euer Herz nicht, wie zu Meriba, wie am Tage von Massa in der Wüste;

Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

Als eure Väter mich versuchten, mich prüften, und sie sahen doch mein Werk!

Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

Vierzig Jahre hatte ich Ekel an dem Geschlecht, und ich sprach: Ein Volk irrenden Herzens sind sie. Aber sie haben meine Wege nicht erkannt;

Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

So daß ich schwur in meinem Zorn: Wenn sie in meine Ruhe eingehen werden!