Psalms 61

Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

Höre, Gott, mein Schreien, horche auf mein Gebet!

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

Vom Ende der Erde werde ich zu dir rufen, wenn mein Herz verschmachtet; du wirst mich auf einen Felsen leiten, der mir zu hoch ist.

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

Denn du bist mir eine Zuflucht gewesen, ein starker Turm, vor dem Feinde.

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. Sela.

Ich werde weilen in deinem Zelte in Ewigkeit, werde Zuflucht nehmen zu dem Schutze deiner Flügel. (Sela.)

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

Denn du, Gott, hast auf meine Gelübde gehört, hast mir gegeben das Erbteil derer, die deinen Namen fürchten.

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Du wirst Tage hinzufügen zu den Tagen des Königs; seine Jahre werden sein wie Geschlechter und Geschlechter.

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

Er wird ewiglich bleiben vor dem Angesicht Gottes. Bestelle Güte und Wahrheit, daß sie ihn behüten!

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

Also werde ich deinen Namen besingen immerdar, indem ich meine Gelübde bezahle Tag für Tag.