Psalms 147

Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.

Lobet Jehova! denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.

La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.

Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.

Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.

Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;

Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.

Der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.

Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.

Groß ist unser Herr, und groß an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß.

La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.

Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.

Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.

Stimmet Jehova einen Lobgesang an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!

Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.

Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;

Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.

Der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.

Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:

Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;

Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.

Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.

Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.

Rühme, Jerusalem, Jehova! lobe, Zion, deinen Gott!

Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.

Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;

Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.

Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;

Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.

Der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;

Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.

Der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;

Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?

Der sein Eis wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?

Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.

Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.

Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.

Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.

Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!

Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. Lobet Jehova!