Job 38

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Und Jehova antwortete Hiob aus dem Sturme und sprach:

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

Wer ist es, der den Rat verdunkelt mit Worten ohne Erkenntnis?

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Gürte doch wie ein Mann deine Lenden; so will ich dich fragen, und du belehre mich!

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Wo warst du, als ich die Erde gründete? Tue es kund, wenn du Einsicht besitzest!

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Wer hat ihre Maße bestimmt, wenn du es weißt? Oder wer hat über sie die Meßschnur gezogen?

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

In was wurden ihre Grundfesten eingesenkt?

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

Oder wer hat ihren Eckstein gelegt, als die Morgensterne miteinander jubelten und alle Söhne Gottes jauchzten?

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

Und wer hat das Meer mit Toren verschlossen, als es ausbrach, hervorkam aus dem Mutterschoße,

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

als ich Gewölk zu seinem Gewande und Wolkendunkel zu seiner Windel machte,

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

und ich ihm meine Grenze bestimmte und Riegel und Tore setzte,

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

und sprach: Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter, und hier sei eine Schranke gesetzt dem Trotze deiner Wellen? -

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

Hast du, seitdem du lebst, einem Morgen geboten? Hast du die Morgenröte ihre Stätte wissen lassen,

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

daß sie erfasse die Säume der Erde, und die Gesetzlosen von ihr verscheucht werden?

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

Sie verwandelt sich wie Siegelton, und alles steht da wie in einem Gewande;

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

und den Gesetzlosen wird ihr Licht entzogen, und der erhobene Arm wird zerbrochen.

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Bist du gekommen bis zu den Quellen des Meeres, und hast du die Gründe der Tiefe durchwandelt?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Wurden dir die Pforten des Todes enthüllt, und sahest du die Pforten des Todesschattens?

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Hast du Einsicht genommen in die Breiten der Erde? Sage an, wenn du es alles weißt!

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

Welches ist der Weg zur Wohnung des Lichtes, und die Finsternis, wo ist ihre Stätte?

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

daß du sie hinbrächtest zu ihrer Grenze, und daß du der Pfade zu ihrem Hause kundig wärest.

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Du weißt es ja; denn damals wurdest du geboren, und die Zahl deiner Tage ist groß!

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

Bist du zu den Vorräten des Schnees gekommen, und hast du gesehen die Vorräte des Hagels,

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

die ich aufgespart habe für die Zeit der Bedrängnis, für den Tag des Kampfes und der Schlacht?

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Welches ist der Weg, auf dem das Licht sich verteilt, der Ostwind sich verbreitet über die Erde?

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

Wer teilt der Regenflut Kanäle ab und einen Weg dem Donnerstrahle,

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

um regnen zu lassen auf ein Land ohne Menschen, auf die Wüste, in welcher kein Mensch ist,

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

um zu sättigen die Öde und Verödung, und um hervorsprießen zu lassen die Triebe des Grases?

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Hat der Regen einen Vater, oder wer zeugt die Tropfen des Taues?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Aus wessen Schoße kommt das Eis hervor, und des Himmels Reif, wer gebiert ihn?

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Wie das Gestein verdichten sich die Wasser, und die Fläche der Tiefe schließt sich zusammen.

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Kannst du knüpfen das Gebinde des Siebengestirns, oder lösen die Fesseln des Orion?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

Kannst du die Bilder des Tierkreises hervortreten lassen zu ihrer Zeit, und den großen Bären leiten samt seinen Kindern?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Kennst du die Gesetze des Himmels, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Kannst du deine Stimme zum Gewölk erheben, daß eine Menge Wassers dich bedecke?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Kannst du Blitze entsenden, daß sie hinfahren, daß sie zu dir sagen: Hier sind wir? -

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Wer hat Weisheit in die Nieren gelegt, oder wer hat dem Geiste Verstand gegeben?

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

Wer zählt die Wolken mit Weisheit, und des Himmels Schläuche, wer gießt sie aus,

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

wenn der Staub zu dichtem Gusse zusammenfließt und die Schollen aneinander kleben?

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Erjagst du der Löwin den Raub, und stillst du die Gier der jungen Löwen,

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

wenn sie in den Höhlen kauern, im Dickicht auf der Lauer sitzen?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?

Wer bereitet dem Raben seine Speise, wenn seine Jungen zu Gott schreien, umherirren ohne Nahrung?