Job 13

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Siehe, das alles hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und sich gemerkt.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

So viel ihr wisset, weiß auch ich; ich stehe nicht hinter euch zurück.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Doch zu dem Allmächtigen will ich reden, und vor Gott mich zu rechtfertigen begehre ich;

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

ihr hingegen seid Lügenschmiede, nichtige Ärzte, ihr alle!

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

O daß ihr doch stille schwieget! das würde euch zur Weisheit gereichen.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Höret doch meine Rechtfertigung, und horchet auf die Beweisgründe meiner Lippen!

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Wollt ihr für Gott Unrecht reden, und für ihn Trug reden?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Wollt ihr für ihn Partei nehmen? oder wollt ihr für Gott rechten?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Ist es gut für euch, daß er euch erforsche? oder werdet ihr ihn täuschen, wie man einen Menschen täuscht?

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Strafen wird er euch, wenn ihr im Geheimen die Person ansehet.

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Wird nicht seine Hoheit euch bestürzen, und sein Schrecken auf euch fallen?

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Eure Denksprüche sind Sprüche von Asche, eure Schutzwehren erweisen sich als Schutzwehren von Lehm.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Schweiget, laßt mich, und ich will reden, was auch über mich ergehen möge.

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Warum sollte ich mein Fleisch zwischen meine Zähne nehmen, und mein Leben meiner Hand anvertrauen?

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Siehe, tötet er mich, ich werde auf ihn warten, nur will ich meine Wege ihm ins Angesicht rechtfertigen.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Auch das wird mir zur Rettung sein, daß ein Ruchloser nicht vor sein Angesicht kommen darf.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Höret, höret meine Rede, und meine Erklärung dringe in eure Ohren!

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Siehe doch, ich habe die Rechtssache gerüstet! Ich weiß, daß ich Recht behalten werde.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Wer ist es, der mit mir rechten könnte? Denn dann wollte ich schweigen und verscheiden.

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Nur zweierlei tue mir nicht; dann werde ich mich nicht vor deinem Angesicht verbergen.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Deine Hand entferne von mir, und dein Schrecken ängstige mich nicht.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

So rufe denn, und ich will antworten, oder ich will reden, und erwidere mir!

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Wie viele Missetaten und Sünden habe ich? Laß mich meine Übertretung und meine Sünde wissen!

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Warum verbirgst du dein Angesicht, und hältst mich für deinen Feind?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Willst du ein verwehtes Blatt hinwegschrecken, und die dürre Stoppel verfolgen?

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Denn Bitteres verhängst du über mich, und lässest mich erben die Missetaten meiner Jugend;

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

und meine Füße legst du in den Stock, und beobachtest alle meine Pfade, grenzest dir ein die Sohlen meiner Füße;

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

da ich doch zerfalle wie Moder, wie ein Kleid, das die Motte zerfressen hat.