Job 18

Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Bildad de Schuach prit la parole et dit:

Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.

Quand mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l'intelligence, puis nous parlerons.

Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?

Pourquoi sommes-nous regardés comme des bêtes? Pourquoi ne sommes-nous à vos yeux que des brutes?

Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?

O toi qui te déchires dans ta fureur, Faut-il, à cause de toi, que la terre devienne déserte? Faut-il que les rochers disparaissent de leur place?

La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.

La lumière du méchant s'éteindra, Et la flamme qui en jaillit cessera de briller.

La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.

La lumière s'obscurcira sous sa tente, Et sa lampe au-dessus de lui s'éteindra.

Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.

Ses pas assurés seront à l'étroit; Malgré ses efforts, il tombera.

Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.

Car il met les pieds sur un filet, Il marche dans les mailles,

La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.

Il est saisi au piège par le talon, Et le filet s'empare de lui;

Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.

Le cordeau est caché dans la terre, Et la trappe est sur son sentier.

De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.

Des terreurs l'assiègent, l'entourent, Le poursuivent par derrière.

Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.

La faim consume ses forces, La misère est à ses côtés.

Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.

Les parties de sa peau sont l'une après l'autre dévorées, Ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.

Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.

Il est arraché de sa tente où il se croyait en sûreté, Il se traîne vers le roi des épouvantements.

Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.

Nul des siens n'habite sa tente, Le soufre est répandu sur sa demeure.

Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.

En bas, ses racines se dessèchent; En haut, ses branches sont coupées.

La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.

Sa mémoire disparaît de la terre, Son nom n'est plus sur la face des champs.

Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.

Il est poussé de la lumière dans les ténèbres, Il est chassé du monde.

Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.

Il ne laisse ni descendants ni postérité parmi son peuple, Ni survivant dans les lieux qu'il habitait.

La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.

Les générations à venir seront étonnées de sa ruine, Et la génération présente sera saisie d'effroi.

Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.

Point d'autre destinée pour le méchant, Point d'autre sort pour qui ne connaît pas Dieu!