Psalms 126

Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.
Veisu korkeimmassa Kuorissa. Koska Herra päästää Zionin vangit, niin me olemme niinkuin unta näkeväiset.
Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.
Silloin meidän suumme naurulla täytetään, ja kielemme on täynnä riemua; silloin sanotaan pakanoissa: Herra on suuria heidän kohtaansa tehnyt.
Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.
Herra on suuria tehnyt meidän kohtaamme: siitä me olemme iloiset.
Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.
Herra! käännä meidän vankiutemme, niinkuin virrat etelässä.
Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.
Jotka kyyneleillä kylvävät, ne ilolla niittävät.
Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.
He menevät matkaan ja itkevät, ja vievät ulos kalliin siemenen, ja tulevat riemulla, ja tuovat lyhteensä.