Job 38

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Ja Herra vastasi Jobia tuulispäästä ja sanoi:

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

Kuka on se, joka taidossansa niin eksyy ja puhuu niin taitamattomasti?

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Vyötä nyt kupees niin kuin mies: Minä kysyn sinulta, opeta minua.

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Kussas silloin olit, koska minä maan perustin? Ilmoita se, jos sinulla se ymmärrys on.

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Tiedätkös, kuka hänen määränsä asettanut on? eli kuka on vetänyt ojennusnuoran hänen päällensä?

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

Mihinkä ovat hänen jalkansa vajotetut, eli kuka on hänen kulmakivensä laskenut?

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

Kuin aamutähdet ynnä minua kiittivät, ja kaikki Jumalan lapset riemuitsivat.

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

Kuka on sulkenut meren ovinensa, koska se ratkesi ja lähti ulos niinkuin äidin kohdusta?

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

Kuin minä puetin sen pilvillä, ja käärin synkeydellä niinkuin kapaloilla;

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

Kuin minä estin sen paisumisen säädylläni, ja asetin siihen teljen ja ovet eteen,

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

Ja sanoin: tähän asti pitää sinun tuleman ja ei edemmäksi: tässä pitää sinun korkiat aaltos asettuman.

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

Oletkos eläissäs käskenyt aamulle, ja aamuruskolle osoittanut hänen siansa?

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

Käsittää maan ääriä, ja puhdistaa siitä jumalattomat.

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

Se pitää muutettaman niinkuin sinetin savi; niin että he tulevat niinkuin vaate.

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

Ja jumalattomilta otetaan pois heidän valkeutensa, ja ylpeiden käsivarsi rikotaan.

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Oletkos tullut meren pohjaan, ja vaeltanut syvyyden jälkiä?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Onko kuoleman ovet koskaan auvenneet etees, eli oletkos nähnyt kuoleman varjon ovet?

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Oletkos ymmärtänyt, kuinka leviä maa on? annas kuulla, tiedätkös kaikki nämät.

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

Mikä tie on sinne, kussa valkeus asuu? ja kuka on pimeyden sia?

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

Ettäs saattaisit hänen rajoillensa ja osaisit polut hänen huoneesensa.

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Tiesitkös, koska sinä syntyvä olit ja kuinka paljo sinulla päiviä olis?

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

Oletkos siellä ollut, kusta lumi tulee? eli oletkos nähnyt, kusta rakeet tulevat?

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

Jotka minä olen tallella pitänyt murhepäivään asti, sodan ja tappeluksen päivään asti.

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Minkä tien kautta valkeus hajoittaa hänensä, ja itätuuli tuulee maan päälle?

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

Kuka on sadekuurolle jakanut juoksunsa, ja pitkäisen valkialle ja jylinälle hänen tiensä?

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

Niin että se sataa senkin maan päälle, jossa ei ketään ole, korvessa, jossa ei yhtään ihmistä ole;

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

Että se täyttäis erämaan ja korven, ja saattais ruohot vihottamaan.

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Onko sateella isää? eli kuka on synnyttänyt kasteen pisarat?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Kenen kohdusta jää on tullut? ja kuka on härmän synnyttänyt taivaan alla?

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Vedet kätkevät itsensä niinkuin kivi, ja syvyydet päältä kiinnitetään.

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Taidatkos sitoa Seulaisen siteet, eli päästää Kointähden siteet?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

Taidatkos tuoda taivaan merkit edes aikanansa, eli johdattaa Otavan lastensa kanssa?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Tiedätkös, kuinka taivas hallitaan? eli taidatkos hänen hallituksensa toimittaa maan päällä?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Taidatkos korottaa äänes ylös pilviin, että veden paljous sinun peittäis?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Taidatkos lähettää pitkäisen leimaukset matkaan menemään ja sanomaan sinulle: tässä me olemme?

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Kuka on asettanut taidon salaisuuteen eli kuka on ajatukselle antanut toimen?

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

Kuka on niin taitava, että hän pilvet lukea taitaa? ja kuka taitaa tukita vesitydyt taivaassa?

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

Kuin tomu kastuu ja juoksee yhteen, ja kokkareet ryhtyvät toinen toiseensa.

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Taidatkos jalopeuralle antaa hänen saaliinsa ajaaksensa takaa? ja ravita nuoret jalopeurat?

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

Niin että he makaavat sioillansa, ja lepäävät luolissansa, joissa he väijyvät.

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?

Kuka valmistaa kaarneelle ruan, kuin hänen poikansa huutavat Jumalaa, ja ei he tietä eksyksissä, kussa heidän ruokansa on?